Pijltjes schieten uit je k*t
Door: Diana
Blijf op de hoogte en volg Diana
02 Oktober 2008 | Hong Kong, Hong Kong
Het is vandaag woensdag 1 oktober en we hebben een raar fenomeen gezien. Het is feest voor de moslims, want de ramadan is voorbij. Tienduizenden Indonesische en Filippijnse gastarbeidsters vieren deze dag met picknicks op de stoepen, onder loopbruggen en in winkelgalerijen. Veel eten, veel gezelligheid en als je moe bent, dan ga je liggen en knapt een uiltje. Iedereen loopt erlangs en kijkt nergens van op. Super, superdruk op straat. Normaal zie je geen enkele hoofddoek, vandaag draagt bijna iedereen er een.
Vandaag ben ik voor de derde keer naar het ziekenhuis geweest voor het verversen van het lapje op de wondjes. Vrijdag, de ochtend voor vertrek naar Nieuw Zeeland, nog een keer en dan werpt de dokter er een laatste blik op. Waar de pinnen zaten, zijn nog steeds non-actieve mini kratertjes.
Vannacht waren we om half een ’s nachts terug in het hotel, na ons tweedaagse uitstapje naar Macau. Maandagmorgen gingen we er heen en het was de bedoeling om de volgende dag in de vroege middag terug te keren naar Hongkong Island. We wilden namelijk op maandagavond naar “Zaia”, een Cirque de Soleil voorstelling in de Venetian. Maar op maandag was er geen voorstelling. Dus zijn we dinsdag de hele dag blijven hangen in Taipa. De voorstelling was mooi, maar ik prefereer de voorstellingen “on the road”. Voor mijn gevoel was deze voorstelling meer op de automatische piloot, terwijl er echt een paar fantastische acts bij waren. Belangstelling? Check de Cirque site en link door.
In de Venetian Casino kom je, net als in Vegas, dezelfde sloebers tegen, die hun geld offeren aan de tycoon van de gokbusiness. In de Venetian, net als in Vegas, dure winkels, kanalen, gondels en gondeliers. Buiten is het minder warm dan in Vegas.
Om ca. half 9 was de voorstelling afgelopen en we hadden afgesproken, niet terug te gaan naar Macau, naar de Turbo-Jet Ferry, maar met de “Cotai” van de Venetian terug te varen van Taipa naar Hongkong Island. Makkelijk, dachten we. Dus kochten we kaarten voor de boot van half elf, want, ja, je weet niet hoe lang het duurt hè, voor je bij de ferry bent. Om kwart over negen waren we in de terminal en hoopten mee te kunnen met de ferry van half 10…..Èhèh! Aansluiten in de rij. NEE!!Vijf kwartier in de rij! Waren we maar teruggegaan naar Macau.
Om vijf voor half tien mochten er toch een aantal mensen mee met de boot van half tien. Een man in de rij met het gepeupel begon te schreeuwen en te schelden. Hij brak door de afzetting en de rest van de mensen in die rij, spurtte samen met hem naar de vertrekhal. Ik had het Spaans benauwd. Er was dreiging in de lucht. Na een poosje kwam het grootste gedeelte druppelsgewijs terug. Om tien uur mocht onze rij als eerste naar de vertrekhal. Bij de douane was de rest van de oproerkraaiers gestopt. Nu moesten ze wachten tot iedereen van onze rij was geweest voordat zij……of zouden ze niet meegegaan zijn voor straf???
Wij hadden op Macau een hotel aan de voet van de vuurtoren. Als je door de straat verder naar boven liep, dan kwam je bij een trimbaan die om de heuvel liep. Geweldig!! De beste trim/hardloop baan tot nu toe gezien, aldus Ferry. Een parcours van ca. 2 km dat door zeer veel mensen gebruikt wordt. Langs het parcours staan op verschillende plekken, toestellen die prima bruikbaar zijn. Niet van die dingen die je alleen maar kan gebruiken wanneer je al een topconditie hebt en een zeer gespierd en sterk lijf. Er werd Tai-Chi les gegeven,op een andere plek werd er op muziek bewogen en op weer een andere plek deed een man Tai-Chi. En er waren; hardlopers, snelwandelaars, joggers, sjokkers, een vrouwen-wandelen-kletsen-clubje en natuurlijk een enkeling die met z’n hondje aan de wandel was. Gelukkig geen doodlopers gezien.
In het hotel zelf, zag Ferry in de lift dat er op B1 (onder de Ground Floor )een “Playmatès” club was. Leuk om te zien, toch? Dus maandagavond, toen we terug waren van de straat, verrukkelijk gegeten bij “Solmar”,gingen wij eens poolshoogte nemen. We bestelden een Margarita en keken naar een werkelijk voortreffelijke paaldans van een blote, zeer acrobatische, blonde dame met eigen borstjes. Toen zij wegging, duurde het even, maar toen kwam er een blote Indische, met opgepompte borsten, die eerst een paar keer suggestief met haar heupen draaide en vervolgens een soort ketting(volgens Ferry met scheermesjes) uit haar k*t haalde. Ze boog en ging. Een minuut later kwam ze weer op, draaide weer met haar heupen en schoot uit haar k*t, drie ballonnen stuk!! Toen hadden ze mij al kunnen wegdragen. Maar het was nog niet afgelopen. Ze ging, ze kwam, ze draaide en rookte een sigaret uit diezelfde k*t! Toen ging ze en kwam niet meer terug. Nee, toen kwam er een donkerblonde schone, ook met van die bescheiden van haarzelf, die heel stijfjes van paal naar paal danste. Toen was ons drankje op en zijn we vertrokken. Een mens maakt wat mee.
Ik heb nog helemaal niet verteld over de grootste bronzen Boeddha ter wereld. Deze staat op het eiland Lantau. Daar gingen we heen met de metro. Gedeeltelijk onder het water door en gedeeltelijk via een brug. Aangekomen in Tung Chung gingen we met een gru-we-lijke kabelbaan naar Ngong Ping. Vervolgens beklommen we een trap van 268 treden. Toen stonden we aan de voet van de bronzen lotus waar de Boeddha op zit. De lotusbladeren zijn 10 meter hoog en de Boeddha zelf; 23 meter. Prachtig is ie. Hij is omringd door zes Bodhisattva’s die hem elk een offer brengen. De offers symboliseren de zes volmaaktheden: vrijgevigheid, zedelijkheid, geduld, wilskracht, concentratie en wijsheid. Was moeilijk te fotograferen allemaal, want de zon stond hoog. Ik heb m’n best gedaan. Na de lunch in het Lin Po klooster, gingen we met de bus naar Tai O, de hoofdstad van het eiland Lantau. Heel armoedig. De inwoners zijn afstammelingen van de oorspronkelijke bewoners van deze regio. De Tanka. Tegenwoordig wonen zij in paalwoningen, maar vroeger leefden zij op zee, omdat zij, van de keizer, zich niet mochten vestigen op het land. Prima vissers, dus.
We hebben, na een minder goede start, alleen maar stralend weer gehad in Hongkong. Deze stad bevalt mij zeer. De hoogbouw is bijna overal mooi. Het belangrijkste verschil tussen Manhattan en Hongkong Island is, volgens mij, de openheid, de weidsheid hier. In Manhattan heb ik de wolkenkrabbers als benauwend ervaren. Er is nauwelijks ruimte tussen de hoge gebouwen. Op Hongkong Island heb je vergezichten en de straten tussen de wolkenkrabbers zijn heel breed. Ook zijn er overal parken. Op verschillende niveaus.
Laatste dag in Hongkong. Vanmorgen eindelijk in het Victoria Park rondgewandeld. Het park waar ons hotel van spreekt. “Rosedale on the Park”. Het park waar Ferry twee keer heeft hardgelopen. Het park met het zwembad waar ik had moeten gaan zwemmen van de dokter. Kon natuurlijk niet, vanwege de gaten in mijn pols. In plaats daarvan heb ik 2x hardgelopen op de band in de fitness ruimte van het hotel. Niet fanatiek, maar toch….de kop is eraf. We zijn ook nog naar de nachtmarkt geweest en we hebben de lichtshow in de baai gezien. Niet spectaculair.
Er spookt nu een cycloon in deze contreien. De naam is “Higos”. Hij komt uit de richting van de Filippijnen. Morgen om tien over één ’s nachts, jullie tijd, vliegen we naar Auckland, dan hoop ik dat de activiteit van de cycloon ver weg is…Ferry bericht, wanneer we al een beetje ingeburgerd zijn in het Nieuw-Zeelandse. Intussen stuur ik jullie onze allerliefste groeten…..
Vandaag ben ik voor de derde keer naar het ziekenhuis geweest voor het verversen van het lapje op de wondjes. Vrijdag, de ochtend voor vertrek naar Nieuw Zeeland, nog een keer en dan werpt de dokter er een laatste blik op. Waar de pinnen zaten, zijn nog steeds non-actieve mini kratertjes.
Vannacht waren we om half een ’s nachts terug in het hotel, na ons tweedaagse uitstapje naar Macau. Maandagmorgen gingen we er heen en het was de bedoeling om de volgende dag in de vroege middag terug te keren naar Hongkong Island. We wilden namelijk op maandagavond naar “Zaia”, een Cirque de Soleil voorstelling in de Venetian. Maar op maandag was er geen voorstelling. Dus zijn we dinsdag de hele dag blijven hangen in Taipa. De voorstelling was mooi, maar ik prefereer de voorstellingen “on the road”. Voor mijn gevoel was deze voorstelling meer op de automatische piloot, terwijl er echt een paar fantastische acts bij waren. Belangstelling? Check de Cirque site en link door.
In de Venetian Casino kom je, net als in Vegas, dezelfde sloebers tegen, die hun geld offeren aan de tycoon van de gokbusiness. In de Venetian, net als in Vegas, dure winkels, kanalen, gondels en gondeliers. Buiten is het minder warm dan in Vegas.
Om ca. half 9 was de voorstelling afgelopen en we hadden afgesproken, niet terug te gaan naar Macau, naar de Turbo-Jet Ferry, maar met de “Cotai” van de Venetian terug te varen van Taipa naar Hongkong Island. Makkelijk, dachten we. Dus kochten we kaarten voor de boot van half elf, want, ja, je weet niet hoe lang het duurt hè, voor je bij de ferry bent. Om kwart over negen waren we in de terminal en hoopten mee te kunnen met de ferry van half 10…..Èhèh! Aansluiten in de rij. NEE!!Vijf kwartier in de rij! Waren we maar teruggegaan naar Macau.
Om vijf voor half tien mochten er toch een aantal mensen mee met de boot van half tien. Een man in de rij met het gepeupel begon te schreeuwen en te schelden. Hij brak door de afzetting en de rest van de mensen in die rij, spurtte samen met hem naar de vertrekhal. Ik had het Spaans benauwd. Er was dreiging in de lucht. Na een poosje kwam het grootste gedeelte druppelsgewijs terug. Om tien uur mocht onze rij als eerste naar de vertrekhal. Bij de douane was de rest van de oproerkraaiers gestopt. Nu moesten ze wachten tot iedereen van onze rij was geweest voordat zij……of zouden ze niet meegegaan zijn voor straf???
Wij hadden op Macau een hotel aan de voet van de vuurtoren. Als je door de straat verder naar boven liep, dan kwam je bij een trimbaan die om de heuvel liep. Geweldig!! De beste trim/hardloop baan tot nu toe gezien, aldus Ferry. Een parcours van ca. 2 km dat door zeer veel mensen gebruikt wordt. Langs het parcours staan op verschillende plekken, toestellen die prima bruikbaar zijn. Niet van die dingen die je alleen maar kan gebruiken wanneer je al een topconditie hebt en een zeer gespierd en sterk lijf. Er werd Tai-Chi les gegeven,op een andere plek werd er op muziek bewogen en op weer een andere plek deed een man Tai-Chi. En er waren; hardlopers, snelwandelaars, joggers, sjokkers, een vrouwen-wandelen-kletsen-clubje en natuurlijk een enkeling die met z’n hondje aan de wandel was. Gelukkig geen doodlopers gezien.
In het hotel zelf, zag Ferry in de lift dat er op B1 (onder de Ground Floor )een “Playmatès” club was. Leuk om te zien, toch? Dus maandagavond, toen we terug waren van de straat, verrukkelijk gegeten bij “Solmar”,gingen wij eens poolshoogte nemen. We bestelden een Margarita en keken naar een werkelijk voortreffelijke paaldans van een blote, zeer acrobatische, blonde dame met eigen borstjes. Toen zij wegging, duurde het even, maar toen kwam er een blote Indische, met opgepompte borsten, die eerst een paar keer suggestief met haar heupen draaide en vervolgens een soort ketting(volgens Ferry met scheermesjes) uit haar k*t haalde. Ze boog en ging. Een minuut later kwam ze weer op, draaide weer met haar heupen en schoot uit haar k*t, drie ballonnen stuk!! Toen hadden ze mij al kunnen wegdragen. Maar het was nog niet afgelopen. Ze ging, ze kwam, ze draaide en rookte een sigaret uit diezelfde k*t! Toen ging ze en kwam niet meer terug. Nee, toen kwam er een donkerblonde schone, ook met van die bescheiden van haarzelf, die heel stijfjes van paal naar paal danste. Toen was ons drankje op en zijn we vertrokken. Een mens maakt wat mee.
Ik heb nog helemaal niet verteld over de grootste bronzen Boeddha ter wereld. Deze staat op het eiland Lantau. Daar gingen we heen met de metro. Gedeeltelijk onder het water door en gedeeltelijk via een brug. Aangekomen in Tung Chung gingen we met een gru-we-lijke kabelbaan naar Ngong Ping. Vervolgens beklommen we een trap van 268 treden. Toen stonden we aan de voet van de bronzen lotus waar de Boeddha op zit. De lotusbladeren zijn 10 meter hoog en de Boeddha zelf; 23 meter. Prachtig is ie. Hij is omringd door zes Bodhisattva’s die hem elk een offer brengen. De offers symboliseren de zes volmaaktheden: vrijgevigheid, zedelijkheid, geduld, wilskracht, concentratie en wijsheid. Was moeilijk te fotograferen allemaal, want de zon stond hoog. Ik heb m’n best gedaan. Na de lunch in het Lin Po klooster, gingen we met de bus naar Tai O, de hoofdstad van het eiland Lantau. Heel armoedig. De inwoners zijn afstammelingen van de oorspronkelijke bewoners van deze regio. De Tanka. Tegenwoordig wonen zij in paalwoningen, maar vroeger leefden zij op zee, omdat zij, van de keizer, zich niet mochten vestigen op het land. Prima vissers, dus.
We hebben, na een minder goede start, alleen maar stralend weer gehad in Hongkong. Deze stad bevalt mij zeer. De hoogbouw is bijna overal mooi. Het belangrijkste verschil tussen Manhattan en Hongkong Island is, volgens mij, de openheid, de weidsheid hier. In Manhattan heb ik de wolkenkrabbers als benauwend ervaren. Er is nauwelijks ruimte tussen de hoge gebouwen. Op Hongkong Island heb je vergezichten en de straten tussen de wolkenkrabbers zijn heel breed. Ook zijn er overal parken. Op verschillende niveaus.
Laatste dag in Hongkong. Vanmorgen eindelijk in het Victoria Park rondgewandeld. Het park waar ons hotel van spreekt. “Rosedale on the Park”. Het park waar Ferry twee keer heeft hardgelopen. Het park met het zwembad waar ik had moeten gaan zwemmen van de dokter. Kon natuurlijk niet, vanwege de gaten in mijn pols. In plaats daarvan heb ik 2x hardgelopen op de band in de fitness ruimte van het hotel. Niet fanatiek, maar toch….de kop is eraf. We zijn ook nog naar de nachtmarkt geweest en we hebben de lichtshow in de baai gezien. Niet spectaculair.
Er spookt nu een cycloon in deze contreien. De naam is “Higos”. Hij komt uit de richting van de Filippijnen. Morgen om tien over één ’s nachts, jullie tijd, vliegen we naar Auckland, dan hoop ik dat de activiteit van de cycloon ver weg is…Ferry bericht, wanneer we al een beetje ingeburgerd zijn in het Nieuw-Zeelandse. Intussen stuur ik jullie onze allerliefste groeten…..
-
02 Oktober 2008 - 19:26
Erika En Frank:
Lieve mensen, nog steeds leuke verhalen en foto's. We genieten! Groetjes uit Paramaribo -
03 Oktober 2008 - 06:27
Dirck:
Als het "tussen je oren" goed zit kun je een hoop.
Dat blijkt maar weer.
Diana en nu maar flink oefenen met die arm! -
03 Oktober 2008 - 07:20
Biba:
Hi,
Eva was net even hier omdat ze via Manpower bij de ING werkt. We hebben samen even de foto´s bekeken en lagen helemaal in een deuk om de foto waar jullie met je gezicht door die poppetjes heen steken. Hahaha echt grappig, en die Buddha wat dat is die prachtig zeg ! Doe voorzichtig met die enge cycloon........
Liefs Biba -
03 Oktober 2008 - 13:49
Richard F. Vries:
Hi guys,
Is Hong Kong alweer voorbij? Dat ging snel. Op naar een nieuw avontuur. Mocht je in Auckland een ouder 'Hollands' (uit Abcoude) echtpaar tegenkomen, zij een voormalige verpleegster, hij een werktuigbouwgundig ingenieur, zij wonen al heel veel jaren daar, we ontmoeten ze enkele jaren geleden in Abcoude tijdens een fietstochtje, zij nodigden ons spontaan uit bij ze langs te komen. Yvon heeft helaas hun email adres weggemaakt, weet ook niet meer hoe ze heten.
Het ga jullie goed, wij gaan nu zelf op reis, op naar Kolkata (Calcutta).
Richard F. -
03 Oktober 2008 - 19:42
Leska:
Dag Diana en Ferry,
Wat een reis, wat een reis !!! leuke verslagen en prachtige foto's.
Jullie zijn echte levensgenieters.
Ik geniet het meest van al die plaatsen waar ik ook geweest ben. Niet alleen Hongkong maar heel China is een belevenis. Over India .... dat is een land apart.
India beleef je niet je ondergaat het. Een ervaring die ik niet zou willen missen.
Ik wens jullie veel mooie belevenissen toe.
groetjes en veel liefs Leska -
04 Oktober 2008 - 12:35
Frank:
Wederom een geweldig verslag. Prachtige foto's van de boeddha!
Neem er maar eentje mee voor me.
Grapje. Gaat een beetje lastig in een backpack!
Wel heel indrukwekkend die kabelbaan boven de baai van Hong Kong.
Nog veel reisplezier!
hugs -
06 Oktober 2008 - 14:03
Anja:
Leuk, dat jullie het nog steeds goed hebben samen. De hele dag met elkaar vergt toch een goede relatie. Aan jullie verhalen te lezen zit dat wel snor. Ze zijn leuk, boeiend en grappig.
Wij zijn net terug van 'n paar dagen Duitsland. Helaas was het weer slecht, dus tijd genoeg om het boek te lezen van de club. Deze was zo ongeveer als het weer (sorry Wanda) Diana bij de volgende ben je weer van de party!
Voor nu geniet van NZ en kom behouden weer terug. Veel liefs Anja -
12 Oktober 2008 - 16:46
Marc:
Wat een verhalen weer. Vooral jullie pron ervaring spreekt tot de verbeelding, alleen geen erotische;) je had foto'soeten nemen...
Terwijl jullie met volle teugen genieten van al het moois dat er nog op deze planeet te vinden is, staat ie tegelijkertijd ook op z'n kop:
- De banken vallen wereldwijd om
- Obama wordt de 1e Zwarte president van Amerika (als ie geen kogel door z'n kop krijgt)
- Jorg Haider is omgekomen in een auto-ongeluk
- De presentator van Expeditie Robinson onderging een zelfde lot.
- Aysis is weer met Jim
En ga zo nog maar even door...
Al met al is er nog wel hoop, zeker nu er geen Haider meer is;)
Maar toch, ik heb het gevoel dat we ons op een breekpunt bevinden. Want laten we wel wezen, we hebben het wel even over het failliet van het Westerse kapitalisme. Spannende tijden en misschien wel een "spot on" beslissing van jullie geweest om juist nu, voordat de shit hits the fan, op wereldreis te gaan.
Daarom...geniet while you still can.
Greg is trouwens in Nederland met een meisje uit Mongolie. Ik geloof dat het niet helemaal een dream come true is voor hem, hahaha. Vraag em er eens naar, kun je lachen;)
groenten
Marc
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
