Lekker ruig: Nieuw Zeeland

Een tocht van 11 uur vanuit Hongkong . 6 uur ’s avonds vertrek, 10 uur ’s ochtends aankomst lokale tijd in Auckland. Een voorspoedige vlucht, maar toch gaar vanwege een slapeloze nacht. Geen tyfoonproblemen. Na de elegantie van India, Japan en Hongkong valt het voedsel en het personeel van Air New Zealand niet mee. Ons hotel is één van de drie grote gebouwen in Takapuna, dicht bij Auckland. De volgende dag moeten we onze huurauto ophalen. De rent-a-car is aan de andere kant van de baai in Auckland-Downtown. Als we uitgezocht hebben waar dat is, is het inmiddels dinnertime en happy hour in Cin Cin on Quay, in het rustieke Ferry Building. Het blijkt nr 1 op onze top 8 van wereldrestaurants te worden. Hou je vast: een voortreffelijke kippeleverpaté met geconfijte uitjes voor Diana, voor mij een perfecte bruschetta, begeleid door een Niew-Zeelandse Sauvignon Blanc; als hoofdgerecht Angus-beef met verse jonge tuinboontjes voor allebei, vierkante huisgemaakte gnocchi, pompoenpasta, wilde spinazie en een met port afgebluste jus gesecondeerd door een smaakvolle Merlot van het eiland. Als dessert een gebakje van broodtaart en iets verrukkelijks met een dun chocolade dakje. Cin Cin komt hiermee op de eerste plaats van onze top 8. (zie hieronder)

Op zondag 5 oktober halen we onze zilvergrijze Toyota Camry bij de Rent-a-Car in Auckland op. Daarna via de Harbour Bridge naar de Northern Motorway nr . 1. Verder door een schitterend bergachtig landschap. A la Vogezen, maar dan met uitkijkjes (aan de rechterkant) naar zee. Geluncht bij het mediterrane jaren-70 cafe Tangiers in Wellsford met veel kinderen die lekker creatief aan het spelen waren zoals Biba en Marc in hun jongste jaren. Daarna via Whangarei en Kawakawa naar Paihia in de Bay of islands. De dag afgesloten met een licht delicaat dinertje in strandrestaurant 35° South (zie nr 5)

Op maandag een tour van z’n 500 kilometer over het noordelijkste gedeelte van het Noordereiland: Northland. Een dagje uit met een bus vol leeftijdsgenoten en twee gezinnetjes. Naar buiten kijkend, voelt het als Terschelling: weilanden, bossen, (iets hogere)heuvels, duinen, en stranden. Na de koffie begint het spectaculair met een lange rit met de speciaal toegeruste tourbus over de 90-miles-beach. Over het harde strand en de opkomende branding. Overal onderweg halfvergane gesneuvelde auto’s die het niet gered hebben en één gestrande walvis. Ik had me bij de Rent-a-Car al afgevraagd wat de clausule betekende dat bepaalde wegen van de verzekering waren uitgesloten. Na met een snelheid van 100 kilometer geracet te hebben moest de bus na 1,5 uur weer van het strand af. Met het verzoek om ons stevig vast te houden, reed de chauffeur een brede stroom in. Dat bleek de weg naar binnen die na een paar kilometer eindigde bij gigantische duinen. Surfboards uit de bus, naar boven klimmen en daarna 100 meter steil op de buik naar beneden. M’n eerste duikvlucht was perfect: beginnersgeluk, bij m’n tweede duik was ik weer helemaal mezelf: halverwege begon er een voet te zwabberen en kwam ik na een halve draai met het board op m’n buik zandhappend tot stilstand. Weer een ervaring rijker…..daarna over een grindweg naar het noordelijkste punt bij de vuurtoren op Cape Reinga, waar de Tasmanzee en de Pacific elkaar ontmoeten. Een spirituele plek voor de Maori’s: hier vertrokken de geesten van de overledenen naar hun thuisland Hawaiki.

Dinsdag komen we na een dag dwalen in de stromende regen uiteindelijk in de warme Waima-lodge bij Hokianga van Julie Holton en Harmen Hielkema aan. Harmen heeft Friese voorouders en spreekt nog heel redelijk Oud-Nederlands. Daarvoor hebben we automobiel rondgezworven in het gebied van de Mangamuka-rivier en zijn we bij windkracht 7 met een pontje de ruige Hokianga-baai overgestoken. De avond afgesloten in de Lodge met Coquilles St. Jacques, Nieuw-Zeelands hoen met groene asperges en crumble-applepie in roomsaus begeleid met de beste Nieuw-Zeelandse Chardonnay. Als digestief een kamerconcert van Holton en Hielkema met liederen van Joni Mitchell, Van Morrison, The Rightious Brothers en plaatselijke songwriters.

Woensdag een verdere verkenning van de zuidkant van de Hakianga-baai. Eerst langs mooie slapende stranddorpjes naar het Waipoua Kauri Forest waar de oudste en de grootste Kauri-bomen (in de restanten van het laatste subtropisch regenwoud) van Nieuw-Zeeland staan. De oudste boom moet al zo’n 2000 jaar oud zijn. Voor de Maori’s is de Kauri heilig. In hun mythologie is de Kauri het zich onworstelende kind van de hemelse vader en de aardse moeder die te dicht op elkaar ziten. De boom crëeert door te groeien licht en ruimte voor zichzelf tussen hemel en aarde en biedt daarmee tegelijkertijd ander leven de gelegenheid om te groeien en te bloeien. Na de lunch met heerlijke gourmet-burgers bij Morrell’s Cafe in Waimamaku (een mooi gerestaureerd houten kaasfabriekje) naar de andere kant van de baai richting Mangugu naar natuurpark Wairere Boulders, waar werelds grootste basaltrotsen a bijna 3 miljoen jaar kris kras over de vallei en de Wairere-rivier verspreid liggen. Daar hebben wij een uurtje voorzichtig rondgelopen, voordat we ons gaan storten op nieuwe culinaire verrassingen van Julie: Whitebait fritters (heel kleine witte visjes in pannekoekjes), Niewzeelandse beef-schintzel en een decadent toetje met chocolade en bramen uit eigen tuin.
Nieuw-Zeeland valt niet tegen………..

TOP ACHT WERELDRESTAURANTS
1.Cin Cin on Quay in Auckland
2.Italiaanse set lunch bij San Mario in Hiroshoma, vlak bij het Vredesmonument
3.Sushi/restaurant Ku Sei in de Cloucester Road (Causeway Bay) in Hongkong, achter Starbucks (2e etage) naast winkelcentrum Windsor House.
4.Gevulde krab en Hida-steak in de Ryokan in Takayama
5.35° South in Paihia, Bay of islands, Nieuw-Zeeland: Oesters, Clamchowder, Groenelipmosselen en hertebiefstukjes met Nieuwzeelandse champagne.
6.Dumplings in Hotel Guia op Macau
7.Set Lunch in restauarant Waggu in de Wynsonstreet in de buurt van de Queensstreet in Hongkong tegenover Frog Face Fish
8.Lunch in Tangiers Cafe in Wellsford in Nieuw-Zeeland: Quiche van spinazie en feta, sandwich met lamsvlees en daarna worteltaart ; alles homemade

see you later, mates,