de kers op de taart
Door: Diana
Blijf op de hoogte en volg Diana
22 Oktober 2008 | Fiji, Suva
We zijnop Fiji, de kers op onze reis van 16 en een halve week. We zijn op 21 oktober gevlogen van Auckland International Airport, naar Nandi, de internationale luchthaven van Fiji. Van daar vertrekken we 28 oktober naar Los Angeles.
Het is afkicken voor ons. Alle weken zijn we aan het absorberen geweest. Eerst de cultuur van Zuid- en Noord India, toen Nepal, vervolgens een buitengewoon intensieve maand in Japan, daarna Hongkong en Macau en uiteindelijk een heerlijke 17 dagen fly drive op het Noorder eiland van Nieuw Zeeland.
Zoveel meegemaakt, zoveel contacten, zoveel gezien. En nu……helemaal niks. Een resort, prachtig trouwens, waar je enige worry is, dat er niks te worryën is… Morgenochtend met de boot vanaf Port Denerau 5 kwartier varen naar een van de Mamanuca eilanden; Matamanoa. Daar kunnen we “alleen maar” duiken, snorkelen, zonnen,island hoppen, zwemmen, eten, drinken en slapen…..Hier hadden we, wanneer we er langer waren geweest, nog heen en weer kunnen reizen. Viti Levu is namelijk een groot eiland. We zijn een uur en 3 kwartier onderweg geweest, gisteren, van de luchthaven naar het resort. En de chauffeur reed best hard. Toen we aankwamen in het resort was het aardedonker, zoals in Suriname na zonsondergang. Het regende een beetje. Een fijne motregen. Vanmorgen was het stralend weer. We hebben gezwommen ( ja ja ), gezond en gehangen. Ferry wil vanmiddag hardlopen langs het strand. Ik ga om 7 uur morgenochtend naar de gym.
Maar voor we helemaal afscheid nemen van Nieuw Zeeland, eerst nog een verslagje van de laatste 3 dagen.
Haka: Ka mate ka mate….Ka ora, ka ora..Ténei te tangata..Púhuru, púhuru..Náná i tiki mai
Whakawhiti te rá..Ara úpane, Ara kaupane..Ara úpane, kaupane..Whiti te rá…Hi!
Een haka is een soort rap van de Maori’s, die gepaard gaat met bewegingen van de armen en benen. Tegelijkertijd wordt er veel mimiek gebruikt met ogen en tong. De nationale rugby ploeg doet voor een wedstrijd altijd een HAKA. Bedoeld om te imponeren. De tegenstander te laten denken dat ze onoverwinnelijk zijn. Ik vind het prachtig! Zo krachtig.
19 oktober zijn we aangekomen in onze lodge, een kwartiertje verwijderd van Otorohanga. Die ochtend zijn we vertrokken uit Rotorua ( eigenlijk Ngogotaha, 6 km. boven Rotorua )Eerst gingen we nog met Lloyd op een soort tractor, zijn beesten langs. Hij heeft een mannetjes struisvogel, een stuk of 6 schapen met zwarte gezichten, een Elk, een aantal antilopen en een mannetjes hert. Voor de hobby. De wol geeft hij aan de scheerder. De lammetjesrammen geeft hij aan de eigenaar van de ram die de schapen dekt en de meisjeslammetjes verdwijnen, na de slacht, in de diepvries. Binnenkort krijgt de struisvogel weer een vrouw, want hij is weduwnaar en het mannetjeshert krijgt ook een vrouw. Lloyd en Lynn zijn gek op hun beesten. Hij genoot ervan om ons rond te leiden.
De Kamahi Cottage heeft 1000 acres grond er omheen. Deze cottage heeft 5*****. We hadden ons eigen huisje( lodge ), met verdieping. Hoe kan ik ooit weer wennen aan onze eenvoud in Nederland. :) Het wordt eentonig, maar de hostess was wéér zo’n goede cook. De tuin is prachtig, het uitzicht fabuleus. Het rijden hier naar toe was een genoegen. Hartstikke mooi. Wat onze gastvrouw Elizabeth zei, daar was ik niet zo blij mee. Volgens haar begint in oktober ongeveer het orkaanseizoen op Fiji…..Denk je alles gehad te hebben…
Op 20 oktober, hebben we onze laatste etappe in Nieuw Zeeland afgelegd; terug naar Auckland. We zaten ook weer in hetzelfde hotel, hadden deze keer een kleinere, doch gezelligere kamer. Toen we aankwamen, zei de man van de receptie, dat we op Fiji op moesten passen voor Dengue. ( knokkelkoorts; overgebracht door een muskiet ) Die ziekte heerst daar op dit moment…..Lekker gaat ie zo…..!We zijn naar het museum in Auckland geweest. Van Julie en Harmen hadden we gehoord, dat het absoluut de moeite waard was. Ze hadden gelijk. Prachtige spullen van de Maori. Heel goed geconserveerd. Ik werd er heel hebberig van…We hebben ook de ceremonie meegemaakt. Er werd gezongen, gedanst en uitgelegd waar de gezangen en dansen over gingen. Natuurlijk waren er ook weer Haka’s, maar veel gestileerder dan in Mita, de Maori leefgemeenschap in Ngongotaha. Ik persoonlijk, prefereer de rauwere versie.
Deze was de, op een na, laatste nieuwsbrief. Ferry verslaat de dagen op Matamanoa, en de nacht in Los Angeles; onderweg naar huis…………………….Dag allen, tot gauw weerziens, Diana en Ferry
Het is afkicken voor ons. Alle weken zijn we aan het absorberen geweest. Eerst de cultuur van Zuid- en Noord India, toen Nepal, vervolgens een buitengewoon intensieve maand in Japan, daarna Hongkong en Macau en uiteindelijk een heerlijke 17 dagen fly drive op het Noorder eiland van Nieuw Zeeland.
Zoveel meegemaakt, zoveel contacten, zoveel gezien. En nu……helemaal niks. Een resort, prachtig trouwens, waar je enige worry is, dat er niks te worryën is… Morgenochtend met de boot vanaf Port Denerau 5 kwartier varen naar een van de Mamanuca eilanden; Matamanoa. Daar kunnen we “alleen maar” duiken, snorkelen, zonnen,island hoppen, zwemmen, eten, drinken en slapen…..Hier hadden we, wanneer we er langer waren geweest, nog heen en weer kunnen reizen. Viti Levu is namelijk een groot eiland. We zijn een uur en 3 kwartier onderweg geweest, gisteren, van de luchthaven naar het resort. En de chauffeur reed best hard. Toen we aankwamen in het resort was het aardedonker, zoals in Suriname na zonsondergang. Het regende een beetje. Een fijne motregen. Vanmorgen was het stralend weer. We hebben gezwommen ( ja ja ), gezond en gehangen. Ferry wil vanmiddag hardlopen langs het strand. Ik ga om 7 uur morgenochtend naar de gym.
Maar voor we helemaal afscheid nemen van Nieuw Zeeland, eerst nog een verslagje van de laatste 3 dagen.
Haka: Ka mate ka mate….Ka ora, ka ora..Ténei te tangata..Púhuru, púhuru..Náná i tiki mai
Whakawhiti te rá..Ara úpane, Ara kaupane..Ara úpane, kaupane..Whiti te rá…Hi!
Een haka is een soort rap van de Maori’s, die gepaard gaat met bewegingen van de armen en benen. Tegelijkertijd wordt er veel mimiek gebruikt met ogen en tong. De nationale rugby ploeg doet voor een wedstrijd altijd een HAKA. Bedoeld om te imponeren. De tegenstander te laten denken dat ze onoverwinnelijk zijn. Ik vind het prachtig! Zo krachtig.
19 oktober zijn we aangekomen in onze lodge, een kwartiertje verwijderd van Otorohanga. Die ochtend zijn we vertrokken uit Rotorua ( eigenlijk Ngogotaha, 6 km. boven Rotorua )Eerst gingen we nog met Lloyd op een soort tractor, zijn beesten langs. Hij heeft een mannetjes struisvogel, een stuk of 6 schapen met zwarte gezichten, een Elk, een aantal antilopen en een mannetjes hert. Voor de hobby. De wol geeft hij aan de scheerder. De lammetjesrammen geeft hij aan de eigenaar van de ram die de schapen dekt en de meisjeslammetjes verdwijnen, na de slacht, in de diepvries. Binnenkort krijgt de struisvogel weer een vrouw, want hij is weduwnaar en het mannetjeshert krijgt ook een vrouw. Lloyd en Lynn zijn gek op hun beesten. Hij genoot ervan om ons rond te leiden.
De Kamahi Cottage heeft 1000 acres grond er omheen. Deze cottage heeft 5*****. We hadden ons eigen huisje( lodge ), met verdieping. Hoe kan ik ooit weer wennen aan onze eenvoud in Nederland. :) Het wordt eentonig, maar de hostess was wéér zo’n goede cook. De tuin is prachtig, het uitzicht fabuleus. Het rijden hier naar toe was een genoegen. Hartstikke mooi. Wat onze gastvrouw Elizabeth zei, daar was ik niet zo blij mee. Volgens haar begint in oktober ongeveer het orkaanseizoen op Fiji…..Denk je alles gehad te hebben…
Op 20 oktober, hebben we onze laatste etappe in Nieuw Zeeland afgelegd; terug naar Auckland. We zaten ook weer in hetzelfde hotel, hadden deze keer een kleinere, doch gezelligere kamer. Toen we aankwamen, zei de man van de receptie, dat we op Fiji op moesten passen voor Dengue. ( knokkelkoorts; overgebracht door een muskiet ) Die ziekte heerst daar op dit moment…..Lekker gaat ie zo…..!We zijn naar het museum in Auckland geweest. Van Julie en Harmen hadden we gehoord, dat het absoluut de moeite waard was. Ze hadden gelijk. Prachtige spullen van de Maori. Heel goed geconserveerd. Ik werd er heel hebberig van…We hebben ook de ceremonie meegemaakt. Er werd gezongen, gedanst en uitgelegd waar de gezangen en dansen over gingen. Natuurlijk waren er ook weer Haka’s, maar veel gestileerder dan in Mita, de Maori leefgemeenschap in Ngongotaha. Ik persoonlijk, prefereer de rauwere versie.
Deze was de, op een na, laatste nieuwsbrief. Ferry verslaat de dagen op Matamanoa, en de nacht in Los Angeles; onderweg naar huis…………………….Dag allen, tot gauw weerziens, Diana en Ferry
-
22 Oktober 2008 - 07:40
Lucia:
Bedankt voor de prachtige verslagen en mooie foto's. Ik heb meegenoten. Nog fantastische reisdagen en een goede thuisreis toegewenst.Brassa's, Lucia. -
22 Oktober 2008 - 07:52
Frank:
Heerlijk om nu even te ontspannen op eilanden, die alleen in decadente
reclames te zien zijn.
Jaloers? Nee hoor!
Hoewel?
Grappig trouwens die foto met Diana en Pino.
Geniet van de laatste dagen in Fiji.
Het leven in Nederland zal nooit meer hetzelfde zijn voor jullie.
Maar met die mooie herinneringen en ervaringen ( en de indrukwekkende foto's)kunnen jullie nog lang nagenieten.
Hier in Amsterdam is het grauw en grijs en de klok gaat dit weekend al weer op wintertijd.
Dus maak je borst maar nat,.....figuurlijk dan.
Veel liefs
Frank
-
22 Oktober 2008 - 08:52
Mildred Meyer:
Hai Diana en Ferry,
Bedankt voor de toelichting op de Haka. Ik heb deze vaker gezien op BBC en uiteraard in de film "Whale rider"van Niki Caro.
Maar de rap zal niet zo gauw over mijn tong gaan hahahaaha.
Weet je dat ik de verslagen zal missen. De foto's zijn een prachtige aanvulling en een aantal heb ik zelfs regelmatig op mijn bureaublad geplaatst.
Kunnen we nog regelmatig de site bezoeken als jullie terug zijn? Ik heb de links in een aparte map bewaard nl.
Zo te horen is je arm helemaal genezen gezien je weer lekker kunt zwemmen en snorkelen op de Fiji. Mens wat een luxe, hé?
Ik wens jullie ook nog een goede terugreis en zoals jullie vriend, Frank, pent, "het leven in Nederland zal met zulke mooie herinneringen anders zijn"
Geniet voorlopig nog maar van Fiji en alle luxe. Straks moeten jullie 't allemaal wel weer zelf doen.
Mits je thuis een "James"
hebt die het ontbijt klaarlegt.
knuffel,
Mil -
22 Oktober 2008 - 10:50
Biba:
Hi !
Wederom prachtige foto´s dat gewei van dat die Elst lijkt wel fluweel op de foto. En pap wat word je ineens grijs! Ik weet ´t je heb niets aan die info maar het voel me gewoon op. Over culturele diversiteit is natuurlijk altijd een hoop te doen in Nederland. Ik zeg dan vaak dat ik je je het beste wereldburger kan voelen ipv te denken in kleur of cultuurachtergrond. Maar hoe kan je je wereldburger voelen als je relatief nog maar weinig gezien hebt van de wereld. Na jullie reis denk ik dat je pas oprecht kunt zeggen ik ben een wereldburger. Wauw wat een avontuur.
Geniet nog even, zorg dat jullie geen knokkelkoorts krijgen en tot volgende week.
Liefs Biba -
22 Oktober 2008 - 12:49
Marc:
Ha ik schrijf!
Graag gedaan overigens;) Nog steeds onder de indruk en hopend dat ik wanneer ik jullie respectabele leeftijd heb bereikt, ook nog de fut heb om een dergelijke reis te maken. Alhoewel, als ik over Nieuw Zeeland lees, bekruipt mij het gevoel dat het gewoon hartstikke lekker genieten is daar. Ik heb begrepen dat ze naarstig op zoek zijn naar IT professionals in die regionen...Hmmmm...
Het doet me anderzijds goed om te beseffen dat het niet lang meer duurt voordat jullie je weer richting huis begeven. Wij missen jullie. Het leukste vind ik als Aysis opeens out of the blue zegt; Hey! Ik mis opa en oma, Wanneer komen ze terug???
We zijn de weekendjes al aan het plannen en kerst en nieuwjaar en..en..
Hoest overigens met de pols? Daar heb je het niet meer over. Geen nieuws, goed nieuws?
Ik zal ook blij zijn als we weereens een normaal telefoongesprek kunnen voeren zonder een delay van 5 minuten;) Ik wilde bijna gaan voorstellen om het aloude "over" weer in ere te herstellen..
Tot gauw! -
22 Oktober 2008 - 13:16
Anja:
Het is jammer dat aan al het mooie ook weer een eind aan vast zit. Niet alleen voor jullie, maar ook voor de thuis blijvers.
Niet meer elke ochtend met spanning de mail openen of er weer een prachtig verslag met de bij behorende foto's is binnen gekomen.
Niet meer mee liften op jullie droom.
Diana en Ferry bedankt en geniet nog lekker in Fiji.
Liefs Anja
-
22 Oktober 2008 - 15:19
Mignon:
Lieve Diana en Ferry,
Geniet van Fiji, en van elkaar. Lieve groeten en dank dank jullie wel voor al die prachtige verslagen en foto´s. dikke knuffel en goede reis. -
22 Oktober 2008 - 16:17
Rita:
Het was een geweldige ervaring om de reis op deze manier met jullie te kunnen meemaken.
Helaas komt ook aan deze geweldige reis een einde.
Ik wens jullie nog een fijne week, rust lekker uit en tot gauw.
Groetjes,
Rita
-
22 Oktober 2008 - 17:38
Dirck:
Don't worry be happy.
Als je het laatste nieuws op www.fijitimes.com leest realiseer je dat zij daar zeker iets minder "worry" hebben.
Geniet er maar van want hier is het een en al worry of stilte voor de storm. Diana hou je niet in met kopen want hier wordt je geld toch minder waard. Sorry Ferry HahA.
Jammer voor jullie maar het is toch weer leuker als jullie terug zijn. Mis mijn zondagmiddagborrel.
-
23 Oktober 2008 - 18:00
Arie En Nel:
Luitjes, we waren jullie niet vergeten en dus maar snel de laatste twee berichten gelezen. Wat een belevenissen daar en wij maar tobben op ons werk. Ons eerste fotoboek heeft mijnheer Kruidvat inmiddels af weten te drukken en bij het bekijken daarvan komen weer op een hoop leuke herrinneringen terug, ook die met jullie. Jullie zien er op de foto's gezond en voldaan uit, mag ook wel na al die ervaringen. Geef maar genoeg geld, want de zeven magere jaren zijn aangebroken, dus inkopen maar. Geniet van de laatste reisdagen en we kijken er nu al naar uit om jullie weer eens te ontmoeten.
Lieve groeten en een goede thuisreis, Arie en Nel -
24 Oktober 2008 - 07:16
Kacka :
It is very special this trip of yours. Get the most of the last days and have a safe trip home. Looking forward to see you again! Liefs, k. -
28 Oktober 2008 - 10:01
Rob En Ursula:
Hallo luitjes wij lopen wat achter met onze reacties maar des ondanks vinden wij jullie reisverslagen schittrend en de foto's zijn fantastisch.
groetjes,
Robert en Ursula -
28 Oktober 2008 - 10:48
Judith:
De tijd vliegt voorbij. Regelmatig probeer ik jullie prachtige verhalen en heel bijzondere foto's te bekijken.Een reis met ervaringen om nooit te vergeten. De rest van je leven neem je dit mee. Geniet nog even van de laatste periode, voor je het weet sta je weer in het natte, koude Nederland en kan je je bijna niet voorstellen dat het elders anders is.
Groetjes. -
03 November 2008 - 14:35
Marian Bakker:
Ja, er komt een keer een eind aan zo'n geweldige reis. Dat zal even wennen worden, Diana. Binnenkort kom je mij gelukkig af en toe aflossen. Een goede terugreis en tot gauw. marian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
