Afscheid van Japan....
Door: Diana
Blijf op de hoogte en volg Diana
22 September 2008 | Japan, Tokio
Aan mij de eer, om Japan “af te sluiten”. Een resumé: We begonnen in Tokyo, op het eiland; Honshu, om precies te zijn: Midden-Honshu. Welke plaatsen hebben wij op Midden-Honshu gezien en van genoten? Tokyo, Tsumagoi en Takayama. Toen naar Kansai. Daar hebben we bezocht; Kyoto en Wakayama. Het volgende was: West-Honshu. Op west–Honshu zijn we in Hiroshima en Mijajima geweest. Het laatste eiland was: Kyushu. We waren in: Beppu, Aso, Nagasaki en Fukuoka ( Hakata ). En dan, als home coming , weer Midden-Honshu; Tokyo.
Overal waar we doorheengekomen zijn met de trein….Alle ontmoetingen die we hebben gehad……juweeltjes, het smaakt alleen maar naar meer. Geldt voor India zeker ook. En daar waren we bijna 2 maanden.
Maar we kijken vooruit. Hongkong maakt zich op voor ons bezoek. Er staan ook belangrijke gebeurtenissen op stapel…..30 september gaat een Chinese arts mij van het gips en de stalen pinnen ontdoen. We hebben eindelijk contact met VGZ gehad en zij hebben mij aangeraden om naar een ziekenhuis in de buurt van het hotel te gaan. Zij hebben geen ziekenhuizen uit Hongkong op hun blacklist. De arm zelf doet geen pijn meer, maar de pinnen steken uit en schuren aan de binnenkant tegen het gips. Er zit beweging in het gips ( geslonken onderarm? ), dus soms heb ik daar wel pijn van. Geen pijn die je kunt verdoven met pijnstillers. Die slik ik al een tijd niet meer……
We gaan shoppen tot we droppen en we gaan naar Macao om een gokje te wagen. Over gokjes gesproken; Japanners zijn dol op gokken. In elke stad, zelfs de kleinsten, zijn we “slots” en “Pachinko’s” tegengekomen. De een nog schreeuweriger dan de andere….Wat ik als buitengewoon aangenaam ervaren heb, als aangepaste Nederlandse, is het feit, dat Japanners GEEN PRIJS STELLEN OP FOOIEN. Sterker nog; het is BELEDIGEND om een fooi te geven.
Wanneer ik naar de foto’s van mijzelf kijk, die jullie ook te zien hebben gekregen, kan ik mij wel voorstellen, dat jullie denken, dat de oranje salwar kameez een soort uniform geworden is; met gestreepte broek…. met witte broek…met steenrode broek…..That reminds me; De jeugd tussen 12 en 16? 18? loopt rond in een uniform.
Zoals de jongens er uitzien, is nog acceptabel, maar de meiden lopen in Donald Duck matrozenbloesjes, donkerblauw met wit en een donkerblauwe,geplisseerde rok. In hun wanhoop om het nog een beetje smeuïg te maken, korten ze rok in tot billentikkers. Zwarte platte instappers met donkerblauwe kousen completeren het geheel. GEEN GEZICHT 2008!! Je kunt je dan toch wel voorstellen, dat na de middelbare school zij, qua mode en gekkigheid helemaal los gaan?
Nee, dan ziet de Indiase jeugd er geüniformeerd vééél aantrekkelijker uit. Prachtige kleurcombinaties van salwar kameez met een broek eronder. De kleur van de broek is dezelfde als die van de sjaal (naam vergeten) die de meisjes dragen om de aandacht van hun borsten af te leiden.
De jongens dragen dezelfde kleurcombinaties en elke school(en college) heeft z’n eigen kleuren.
Wat ons haar betreft; Ferry is nooit meer ontrouw geweest aan Richard. Ik heb 1x z’n nek geschoren, maar verder laat ie het groeien als een “overrijpe” hippie. Mijn haar groeit ook een end weg. Alleen m’n pony heb ik met hulp van Ferry, op Richards aanwijzingen, gefatsoeneerd. Is weer nodig…... Manicure en pedicure laten we ook regelmatig toepassen…….Lichaamsmassages zijn vanaf India niet meer aan de orde geweest…… Ook geen schoonheidsbehandelingen meer gehad, vanaf we vertrokken zijn uit Nederland.
Donderdagmorgen om 11 uur aangekomen in Fukuoka, of Hakata zoals de inwoners van deze stad zelf zeggen. Hakkatakko,(geen grap), noemen zij zichzelf.
We hebben lekker gebanjerd door Tenjin, de ondergrondse winkelgalerijen…… door de Canal City, waar ons hotel, net als het Hyatt deel van is….en door Nakasu, een buurt met voornamelijk striptenten en variétérestaurants van twijfelachtig allooi, bars en pachinko’s. (Te vergelijken met de “rosse” buurt Shinjuku in Tokyo).
We wilden gaan eten aan een eetstalletje aan de oever van de Naka-gawa, maar de toeristenprijzen hebben ons afgeschrikt. 800 yen voor één oester! En passant zijn we ook nog een tempel ingedoken. Niet veel gedaan dus. Qua historische bijzonderheden is er niet veel aan Fukuoka. Daarom zijn wij er ook maar ruim een halve dag en één nacht geweest.
We hadden een lange reisdag, zaterdag. Totaal 6 uur in de trein. Om half 4 ’s middags kwamen we op het station van Tokyo aan. Direct kaartjes gekocht voor de treinreis naar het vliegveld Narita, op dinsdag.
Vanmorgen, zondag, schudde het bed. Ferry dacht dat ik het deed, maar we hadden een piepkleine beving. We zijn naar de wijk Aoyama gegaan, naar het Omotesando-dori en het Yoyogi park. In het Yoyogipark was er een groot Vietnam festival. Ik had Kwakoe associaties, maar dan zonder voetbalwedstrijden. Dankzij de wegvliedende Tyfoon, regent het in Tokyo en zien wij, helaas, ook regen tegemoet in Hongkong. Daar zullen we waarschijnlijk last hebben van een Tyfoon die de Filippijnen teistert. Ach, we zien het wel. We hebben Zenzi paraplu’s en all-weather jackets. Enne...welke inwoner van Nederland laat zich afschrikken door een beetje regen? We hebben gewoon onze kilometers gedaan en weer veel gezien.
Aller…allerlaatste dag in Nippon. Natuurlijk komen we nu van alles tegen “waar we toch nog graag heen hadden gewild”, maar helaas, pindakaas. Vandaag geen uitstapjes naar westers eten, maar full Japanese….breakfast, lunch…dinner… We hebben zowat de hele dag rondgehangen in Asakusa. Het was droog. Wanneer we terugkomen in Tokyo, zoeken we een hotel in die wijk.Gezellie….Ferry heeft nog een wit wasje gedraaid, ik ben een punt aan ons Japanse avontuur aan het draaien en we zijn aan de sake en chips. Op de TV is soemoworstelen. Vroeger vond ik dat vreselijk. Nu zijn de wereldkampioenschappen al dagen aan de gang. Een partij in-te-res-sant!!!Een stel suffe Russen heeft zich laten diskwalificeren. Betrapt op marihuanagebruik. Hoe dom kun je zijn??
De weather forecast voor morgen is hier: zonnig!! Voor Hongkong: “mostly cloudy with some showers……” Tsja…Ik omhels jullie allen in gedachten…….
Overal waar we doorheengekomen zijn met de trein….Alle ontmoetingen die we hebben gehad……juweeltjes, het smaakt alleen maar naar meer. Geldt voor India zeker ook. En daar waren we bijna 2 maanden.
Maar we kijken vooruit. Hongkong maakt zich op voor ons bezoek. Er staan ook belangrijke gebeurtenissen op stapel…..30 september gaat een Chinese arts mij van het gips en de stalen pinnen ontdoen. We hebben eindelijk contact met VGZ gehad en zij hebben mij aangeraden om naar een ziekenhuis in de buurt van het hotel te gaan. Zij hebben geen ziekenhuizen uit Hongkong op hun blacklist. De arm zelf doet geen pijn meer, maar de pinnen steken uit en schuren aan de binnenkant tegen het gips. Er zit beweging in het gips ( geslonken onderarm? ), dus soms heb ik daar wel pijn van. Geen pijn die je kunt verdoven met pijnstillers. Die slik ik al een tijd niet meer……
We gaan shoppen tot we droppen en we gaan naar Macao om een gokje te wagen. Over gokjes gesproken; Japanners zijn dol op gokken. In elke stad, zelfs de kleinsten, zijn we “slots” en “Pachinko’s” tegengekomen. De een nog schreeuweriger dan de andere….Wat ik als buitengewoon aangenaam ervaren heb, als aangepaste Nederlandse, is het feit, dat Japanners GEEN PRIJS STELLEN OP FOOIEN. Sterker nog; het is BELEDIGEND om een fooi te geven.
Wanneer ik naar de foto’s van mijzelf kijk, die jullie ook te zien hebben gekregen, kan ik mij wel voorstellen, dat jullie denken, dat de oranje salwar kameez een soort uniform geworden is; met gestreepte broek…. met witte broek…met steenrode broek…..That reminds me; De jeugd tussen 12 en 16? 18? loopt rond in een uniform.
Zoals de jongens er uitzien, is nog acceptabel, maar de meiden lopen in Donald Duck matrozenbloesjes, donkerblauw met wit en een donkerblauwe,geplisseerde rok. In hun wanhoop om het nog een beetje smeuïg te maken, korten ze rok in tot billentikkers. Zwarte platte instappers met donkerblauwe kousen completeren het geheel. GEEN GEZICHT 2008!! Je kunt je dan toch wel voorstellen, dat na de middelbare school zij, qua mode en gekkigheid helemaal los gaan?
Nee, dan ziet de Indiase jeugd er geüniformeerd vééél aantrekkelijker uit. Prachtige kleurcombinaties van salwar kameez met een broek eronder. De kleur van de broek is dezelfde als die van de sjaal (naam vergeten) die de meisjes dragen om de aandacht van hun borsten af te leiden.
De jongens dragen dezelfde kleurcombinaties en elke school(en college) heeft z’n eigen kleuren.
Wat ons haar betreft; Ferry is nooit meer ontrouw geweest aan Richard. Ik heb 1x z’n nek geschoren, maar verder laat ie het groeien als een “overrijpe” hippie. Mijn haar groeit ook een end weg. Alleen m’n pony heb ik met hulp van Ferry, op Richards aanwijzingen, gefatsoeneerd. Is weer nodig…... Manicure en pedicure laten we ook regelmatig toepassen…….Lichaamsmassages zijn vanaf India niet meer aan de orde geweest…… Ook geen schoonheidsbehandelingen meer gehad, vanaf we vertrokken zijn uit Nederland.
Donderdagmorgen om 11 uur aangekomen in Fukuoka, of Hakata zoals de inwoners van deze stad zelf zeggen. Hakkatakko,(geen grap), noemen zij zichzelf.
We hebben lekker gebanjerd door Tenjin, de ondergrondse winkelgalerijen…… door de Canal City, waar ons hotel, net als het Hyatt deel van is….en door Nakasu, een buurt met voornamelijk striptenten en variétérestaurants van twijfelachtig allooi, bars en pachinko’s. (Te vergelijken met de “rosse” buurt Shinjuku in Tokyo).
We wilden gaan eten aan een eetstalletje aan de oever van de Naka-gawa, maar de toeristenprijzen hebben ons afgeschrikt. 800 yen voor één oester! En passant zijn we ook nog een tempel ingedoken. Niet veel gedaan dus. Qua historische bijzonderheden is er niet veel aan Fukuoka. Daarom zijn wij er ook maar ruim een halve dag en één nacht geweest.
We hadden een lange reisdag, zaterdag. Totaal 6 uur in de trein. Om half 4 ’s middags kwamen we op het station van Tokyo aan. Direct kaartjes gekocht voor de treinreis naar het vliegveld Narita, op dinsdag.
Vanmorgen, zondag, schudde het bed. Ferry dacht dat ik het deed, maar we hadden een piepkleine beving. We zijn naar de wijk Aoyama gegaan, naar het Omotesando-dori en het Yoyogi park. In het Yoyogipark was er een groot Vietnam festival. Ik had Kwakoe associaties, maar dan zonder voetbalwedstrijden. Dankzij de wegvliedende Tyfoon, regent het in Tokyo en zien wij, helaas, ook regen tegemoet in Hongkong. Daar zullen we waarschijnlijk last hebben van een Tyfoon die de Filippijnen teistert. Ach, we zien het wel. We hebben Zenzi paraplu’s en all-weather jackets. Enne...welke inwoner van Nederland laat zich afschrikken door een beetje regen? We hebben gewoon onze kilometers gedaan en weer veel gezien.
Aller…allerlaatste dag in Nippon. Natuurlijk komen we nu van alles tegen “waar we toch nog graag heen hadden gewild”, maar helaas, pindakaas. Vandaag geen uitstapjes naar westers eten, maar full Japanese….breakfast, lunch…dinner… We hebben zowat de hele dag rondgehangen in Asakusa. Het was droog. Wanneer we terugkomen in Tokyo, zoeken we een hotel in die wijk.Gezellie….Ferry heeft nog een wit wasje gedraaid, ik ben een punt aan ons Japanse avontuur aan het draaien en we zijn aan de sake en chips. Op de TV is soemoworstelen. Vroeger vond ik dat vreselijk. Nu zijn de wereldkampioenschappen al dagen aan de gang. Een partij in-te-res-sant!!!Een stel suffe Russen heeft zich laten diskwalificeren. Betrapt op marihuanagebruik. Hoe dom kun je zijn??
De weather forecast voor morgen is hier: zonnig!! Voor Hongkong: “mostly cloudy with some showers……” Tsja…Ik omhels jullie allen in gedachten…….
-
22 September 2008 - 09:08
Biba:
Hi vakantiegangers,
Jullie avonturen zijn weer een welkome afwisseling van de dagelijkse werkzaamheden hier. Ik ben brak vandaag, gisteren naar het Jordaanfestival geweest en verder alleen maar met mijn portfolio bezig geweest. Vorige week had ik er 60 uur opzitten en ik kan je vertellen dat hakt erin. Deze week weer streng voor mezelf zijn, goed eten en vroeg naar bed. Want op het moment heb ik eigenlijk alleen maar zin in een winterslaap. Kortom de energie flow moet weer even op gang komen. 15 oktober heb ik mijn proeve van bekwaamheid en daarna ga ik even helemaal niets doen! Wat jullie allemaal weer hebben gedaan klinkt weer super, en nog zoveel moois in het verschiet. Wat betreft je arm Diana dat klinkt wel naar, sterkte ermee. Eigenlijk moeten jullie zolang jullie in Azie zijn nog even de website checken van buddha to buddha en goedtimes. Die sieraden zijn prachtig en hier niet te betalen. Leuk handeltje voor in Nederland zou ik zeggen. Met Daan en Eef gaat alles oke. Eva werkt bij de ING en Daan bij de Blue Blood winkel in de PC Hooftstraat. Merc was vorige week jarig en ze gaven een soort karaoke feestje in Casablanca. Daan had haar flink verwend met een champagne ontbijt en allemaal leuke cadeautjes.
Nou geniet daar liefs Biba
-
22 September 2008 - 09:36
Dirck:
Volgens mij is Nagasaki mooier dan Fuckuo...what ever. Hoor het later wel.
Jammer geen foto van meisjes met billetikkers, was wel benieuwd!?
Beetje grauw weer daar, hier fris maar wel zon, zelfs weer een beetje bijgekleurd. -
22 September 2008 - 14:56
Frank:
Jammer dat jullie Japan "verlaten".....vond de verslagen en vooral de foto's erg interessant. Heb zelfs een foto "gepikt" en nu op mijn pc als bureaublad. Jullie vragen geen copyright toch?
Goede reis richting Hongkong en succes met het weghalen van de gipsen last.
liefs
Frank van D. -
22 September 2008 - 20:45
Corrie En Frans:
Hi, Lieve buren,
Elke keer zijn wij weer verbaasd hoe leuk je de verhalen van de reis op schrift zet.Wij kijken er in ieder geval naar uit.De foto,s zijn prachtig. Je leeft echt in een heel andere wereld. Honkong, daar gaan jullie ook vast van genieten.Verders gaat hier alles goed je huis staat er nog.
Nog heel veel plezier op jullie reis en het allerbeste met je arm en dat het goed komt.
groetjes Corrie en Frans. -
23 September 2008 - 15:12
Richard Ferry:
Ik heb altijd wel geweten dat Ferry mij trouw zou blijven, tenslotte is hij een deel van mijzelf. En nu op naar een nieuwe fase in jullie reiservaringen, weer een heel andere wereld: het Rijk van het Midden. Ik kijk al weer uit naar jullie verslag.
grrroetjes, Richard F. -
24 September 2008 - 08:30
Diana:
Verwarring alom.....We hebben een Richard Ferry en een Richard Koffijberg. Onze dierbare kapper... -
24 September 2008 - 09:52
Kacka:
How come you remember all the strange words? I cannot even read it out loud... Lovely pictures. Was it a performance in yoyogi park or just couple of people doing some kind of excersise? Have a safe trip to HK, enjoy the shopping and i wish Diana painless recovery, you are a strong woman, everything will be fine! Looking forward to see you soon! xoxox M&K -
29 September 2008 - 12:16
Judith:
Het is onvoorstelbaar dat jullie alweer zo'n tijd weg zijn.Ik lees jullie verslagen met veel plezier en heb momenten van herkenning. Japan staat op mijn verlanglijstje. Dit is voorpret. Jullie genieten volop van de reis en wij buffelen alweer net als anders. Het werk is nooit af en er komt steeds werk bij. Toch mopper ik niet en hoop ik ooit ook eens zo'n lange reis te maken. Of dat lukt is een tweede, maar er moet iets te wensen overblijven. Ook hier regent het,de herfst is begonnen. De blaadjes kleuren en de kachel kan weer aan. Leve "het knusse Nederland".
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
