"Na een helletocht.............een paradijsje
Door: Ferry
Blijf op de hoogte en volg Diana
18 September 2008 | Japan, Nagasaki
Als je Beppu bezoekt, maak je een helletocht (Jigoku Meguri) langs acht angstaanjagende manifestaties van de hel. Heet water en stoom spuiten overal sissend en gorgelend uit de grond, terwijl talloze gigantische krokodillen gewelddadig met elkaar in de warme modder aan het ravotten zijn. Hoewel hier verder geen echte duivels zijn, is het duidelijk dat je hier door één verkeerde stap, zeg maar een slippertje, snel aan je eind komt. Er word wel eens gezegd dat mensen eenmaal in hun leven meegemaakt moeten hebben wat een hel is; om zich los te kunnen maken van wat er achter hen ligt om daarna weer te kunnen focussen op de toekomst. De Jigoku Meguri in Beppu wordt daartoe aanbevolen” (vrij naar Kon Toukou, een schrijver en boeddhistisch priester) (Maar zorg wel voor voldoende profiel onder je zolen)
Wat doe je als je deze aanbeveling
(maandag 15 september 2008 ) opgevolgd heb? ………..Dan ga je eens lekker lunchen. Deze keer met miso, tempura- gamba’s, sashimi, gerookte makreel en een krokant gebakken scholletje. In Japan kun je trouwens meer eten dan rauwe vis en noedels. We hebben het nog niet gehad over de overheerlijke gevulde krab en de supermalse dooraderde Hidabiefstuk van 3- sterren-kwaliteit. Verder wasabi-chips, groene thee softijs, azukibonen-gebak, roomtofu, en cake met kastanjepuree. De grootste verrassing was een soort wafel in de vorm van een visje gevuld met banketbakkersroom. En omdat Kyushu, het grootste zuidelijke eiland van Japan een Middellandse-Zeeklimaat heeft kun je hier ook heerlijk Italiaans en Spaans eten. Wat te denken van een terrine van gevulde kip, pasta met zeevruchten of aubergine, op de huid gebakken grouper, huisgemaakt gebak met vijgen of mango en een espresso na. Hoezo afvallen in Japan?
Na de lunch een korte mediterrane siësta om daarna de late middag af te sluiten in het oudste houten badhuis (Onsen) van Beppu. Toegang 100 Yen. Dames links, heren rechts. Voordat je in het gezamenlijke bad stapt moet je je eerst uitgebreid wassen. En dan glijd je in het bloedhete water. De heren houden quasi-nonchalant een minuscuul schaamlapje op onderbuikhoogte en vermijden elk visueel en verbaal contact. De dames schijnen er gezellig op los te kwetteren, ook als ze elkaar niet verstaan. En helpen Diana bij het vastklikken van de BH. Het badhuis ademt een gezellige buurthuisachtige sfeer uit; ondanks de wat beschaamde heren, een echte sociale ontmoetingsplaats.
De volgende dag met angst en beven onderweg naar de grootste vulkanische krater(caldeira) van de wereld. Net terug uit de stomende hel van Beppu, ontsnapt aan de zeebeving ten zuiden van Japan horen we gisteravond van Marc dat er een tyfoonalarm is afgegeven voor het gebied dat we gaan bezoeken: Aso.
Als ’s ochtends blijkt dat het allemaal wel meevalt, vragen we ons af waar we deze zegen aan te danken hebben. Als mijn rugzak met heilige koe-bel rinkelend op de grond valt, wordt het me plotseling duidelijk. Het komt door het legertje talismannen dat ons vergezelt: de Chinese gelukspoppetjes van Biba, en Eva, de Christoffel van Anja, de noodfluitjes van Richard en Yvonne, de minibelletjes uit India, de geluk en liefdesarmband uit Kasjmir, de Yak-bone halsketting en het oranje-gouden polstouwtje uit Nepal, het gele olifantje van Nel en Arie, de pauwenveren uit Sariska, rode pepertjes uit Beppu, de Zaru-bobo uit Takayama , kleine jade kiezelsteentjes en een os-maanteken uit de Hie-jinja tempel uit Kyoto. Het gifgroene dampende vulkaanmeer van de krater Kakou Nishi was een boosaardige belevenis. Om de krater staan nu betonnen schuilplaatsen omdat in 1960 een aantal toeristen omkwam die bij een onverwachte uitbarsting niet snel genoeg weg konden komen.
En nu zitten we midden in de caldeira in het enig beschikbare, maar peperdure, hotel van Aso, te midden van een schitterend 24-holes-golfveld waar verder geen moer te beleven valt.
Op woensdag 17 september steken we het grote zuidelijke eiland Kyushu, comfortabel treinend, verder over richting Nagasaki. Een moderne stad, maar met nog veel oude gebouwen die aan de verwoestingen van de atoombom ontkomen zijn, zoals de rustige Chinese Sofuku-ji tempel uit 1629. Het lugubere van het bombardement van Nagasaki is dat de atoombom eigenlijk voor Kokura bestemd was, maar omdat het zicht boven die stad slecht was, werd het Nagasaki. 70.000 doden en 70.000 gewonden, meer dan de helft van de bevolking. Toen wij in het vredespark waren op de heuvel waar een gigantische gevangenis door de bom werd weggevaagd, waren we in het gezelschap van een paar honderd schoolkinderen. Zij offerden slingers van papieren kraanvogels, symbolen voor een betere wereld. Op donderdag een bezoekje gebracht aan de schitterende Glovertuin op een heuvel te zuiden van Nagasaki, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de baai. Thomas Glover, een Schotse handelaar, bouwde hier in 1863 een paradijsje en trouwde met een Japanse. Zij kregen twee kinderen en hij bleef zijn vrouw Tsura zijn levenlang trouw, anders dan de naar hem gemodelleerde kapitein Pinkerton uit Madame Butterfly.
Morgen een dagje naar het ruige Fukuoka en dan nog een paar dagen Tokio voor we Japan verlaten. Vrienden, blijf reageren, we stellen jullie reacties heel erg op prijs. Naarmate de reis langer duurt wordt dat (een beetje) erger….
Liefs van Ferry en Diana
Wat doe je als je deze aanbeveling
(maandag 15 september 2008 ) opgevolgd heb? ………..Dan ga je eens lekker lunchen. Deze keer met miso, tempura- gamba’s, sashimi, gerookte makreel en een krokant gebakken scholletje. In Japan kun je trouwens meer eten dan rauwe vis en noedels. We hebben het nog niet gehad over de overheerlijke gevulde krab en de supermalse dooraderde Hidabiefstuk van 3- sterren-kwaliteit. Verder wasabi-chips, groene thee softijs, azukibonen-gebak, roomtofu, en cake met kastanjepuree. De grootste verrassing was een soort wafel in de vorm van een visje gevuld met banketbakkersroom. En omdat Kyushu, het grootste zuidelijke eiland van Japan een Middellandse-Zeeklimaat heeft kun je hier ook heerlijk Italiaans en Spaans eten. Wat te denken van een terrine van gevulde kip, pasta met zeevruchten of aubergine, op de huid gebakken grouper, huisgemaakt gebak met vijgen of mango en een espresso na. Hoezo afvallen in Japan?
Na de lunch een korte mediterrane siësta om daarna de late middag af te sluiten in het oudste houten badhuis (Onsen) van Beppu. Toegang 100 Yen. Dames links, heren rechts. Voordat je in het gezamenlijke bad stapt moet je je eerst uitgebreid wassen. En dan glijd je in het bloedhete water. De heren houden quasi-nonchalant een minuscuul schaamlapje op onderbuikhoogte en vermijden elk visueel en verbaal contact. De dames schijnen er gezellig op los te kwetteren, ook als ze elkaar niet verstaan. En helpen Diana bij het vastklikken van de BH. Het badhuis ademt een gezellige buurthuisachtige sfeer uit; ondanks de wat beschaamde heren, een echte sociale ontmoetingsplaats.
De volgende dag met angst en beven onderweg naar de grootste vulkanische krater(caldeira) van de wereld. Net terug uit de stomende hel van Beppu, ontsnapt aan de zeebeving ten zuiden van Japan horen we gisteravond van Marc dat er een tyfoonalarm is afgegeven voor het gebied dat we gaan bezoeken: Aso.
Als ’s ochtends blijkt dat het allemaal wel meevalt, vragen we ons af waar we deze zegen aan te danken hebben. Als mijn rugzak met heilige koe-bel rinkelend op de grond valt, wordt het me plotseling duidelijk. Het komt door het legertje talismannen dat ons vergezelt: de Chinese gelukspoppetjes van Biba, en Eva, de Christoffel van Anja, de noodfluitjes van Richard en Yvonne, de minibelletjes uit India, de geluk en liefdesarmband uit Kasjmir, de Yak-bone halsketting en het oranje-gouden polstouwtje uit Nepal, het gele olifantje van Nel en Arie, de pauwenveren uit Sariska, rode pepertjes uit Beppu, de Zaru-bobo uit Takayama , kleine jade kiezelsteentjes en een os-maanteken uit de Hie-jinja tempel uit Kyoto. Het gifgroene dampende vulkaanmeer van de krater Kakou Nishi was een boosaardige belevenis. Om de krater staan nu betonnen schuilplaatsen omdat in 1960 een aantal toeristen omkwam die bij een onverwachte uitbarsting niet snel genoeg weg konden komen.
En nu zitten we midden in de caldeira in het enig beschikbare, maar peperdure, hotel van Aso, te midden van een schitterend 24-holes-golfveld waar verder geen moer te beleven valt.
Op woensdag 17 september steken we het grote zuidelijke eiland Kyushu, comfortabel treinend, verder over richting Nagasaki. Een moderne stad, maar met nog veel oude gebouwen die aan de verwoestingen van de atoombom ontkomen zijn, zoals de rustige Chinese Sofuku-ji tempel uit 1629. Het lugubere van het bombardement van Nagasaki is dat de atoombom eigenlijk voor Kokura bestemd was, maar omdat het zicht boven die stad slecht was, werd het Nagasaki. 70.000 doden en 70.000 gewonden, meer dan de helft van de bevolking. Toen wij in het vredespark waren op de heuvel waar een gigantische gevangenis door de bom werd weggevaagd, waren we in het gezelschap van een paar honderd schoolkinderen. Zij offerden slingers van papieren kraanvogels, symbolen voor een betere wereld. Op donderdag een bezoekje gebracht aan de schitterende Glovertuin op een heuvel te zuiden van Nagasaki, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de baai. Thomas Glover, een Schotse handelaar, bouwde hier in 1863 een paradijsje en trouwde met een Japanse. Zij kregen twee kinderen en hij bleef zijn vrouw Tsura zijn levenlang trouw, anders dan de naar hem gemodelleerde kapitein Pinkerton uit Madame Butterfly.
Morgen een dagje naar het ruige Fukuoka en dan nog een paar dagen Tokio voor we Japan verlaten. Vrienden, blijf reageren, we stellen jullie reacties heel erg op prijs. Naarmate de reis langer duurt wordt dat (een beetje) erger….
Liefs van Ferry en Diana
-
18 September 2008 - 20:36
Biba:
Hi vakantiegangers,
Wat een avonturen weer allemaal. Dat zijn geen lekkertjes die krokodillen. Het eten klinkt echt heerlijk allemaal! Ik heb gisteren een iftar meegemaakt dat is een diner van moslims die na zonsondergang het vasten verbreken. Compleet met dadels melk en allemaal Marrokaanse hapjes, leuk om allemaal een keer mee te maken en te horen waar het allemaal toe dient. Maar ik ben blij dat ik niet mee hoef te doen aan dat vasten al zal het best goed zijn een weekje of twee op water en brood. haha. Nog heel veel plezier samen liefs Biba -
19 September 2008 - 07:24
Kacka :
Good morning, beautiful pictures! The hell and the volcano looks scary and yet what a experience it must have been. I have to admit that the food sounds really good and i secretly hope that next time when we are invited over for a dinner it will be in a japanese style ;) Autumn is definitely here and we had boerenkool for dinner this week. Have a lovely time and keep discovering. Heel veel leifs, Marc and Kacka. -
19 September 2008 - 07:44
Jeanne:
Hé lekkerbekken, ik krijg er honger van als ik dit allemaal lees. Zo te lezen genieten jullie er zeer van. Gelukkig maar. Dat van die hel is helemaal nieuw voor mij. Erg interessant. Morgen vertrek ik voor een week naar het Marriott in Parijs. Ga mijn verjaardag daar vieren. De gasten komen in twee groepen en ieder mag zeggen wat hij/zij wil doen of zien in Parijs. Lijkt me leuk om het zo eens te doen. Veel plezier op jullie reis. groetjes. -
19 September 2008 - 15:04
Linda H.:
Wat geniet ik van jullie leuke,interessante, soms pijnlijke verhalen en schitterende foto's. Van mij mogen jullie nog heel lang blijven reizen!
Liefs, -
19 September 2008 - 21:54
Catharina:
Lieve Ferry en Diana,
net weer met het water in de mond en met veel plezier jullie verhalen gelezen. Genoeg voer voor een dik reisboek.
Blij jullie volgen. Nog heel veel plezier. -
20 September 2008 - 08:43
Mignon:
Dag lieve vrienden,
Net terug van een mooie reis, met 19 vrouwen gewandeld in Frankrijk.
Maar de reis van jullie is heel bijzonder, prachtige foto´s en mooie verhalen.Dankjewel!!
Hartegroet uit Amersfoort.Mignon
-
20 September 2008 - 11:50
Mildred Meyer:
Hai wereldreizigers. Gelukkig is het taalgebruik voor de omschrijving van de 'hel' bijna poëtisch. Tempert mijn empatisch vermogen. Ik heb weer genoten van alle foto's en regelmatig probeer ik langer mee te genieten door een foto van een landschap bijv. als bureau achtergrond te projecteren op mijn pc.
Hier is 't ondertussen heerlijk zacht weer. Koude nachten en zonvolle dagen.
Knuffel, en genietse. Tot dan. Milly -
21 September 2008 - 10:44
Arie En Nel:
Beste luitjes,
We blijven jullie volgen en hebben middels jullie berichten een aardige indruk gekregen hoe de Japan samenleving in elkaar zit en wat er zoal te zien is. Met de arm gaat het allemaal goed zo begrepen we, hadden we in Nepal nog niet durven denken. Wij zijn al weer aardig gewend aan de dagelijkse gang van zaken in Nederland en als we jullie berichten zo lezen zijn we toch wel jaloers op jullie. Geniet ervan en tot het volgende bericht,
Arie en Nel -
21 September 2008 - 14:13
Aysis:
Jeetje, zijn jullie wel voorzichtig?
Want als ik het zo hoor is het inderdaad hell on earth :P
xx veel plezier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
