Peace On Earth
Door: Diana
Blijf op de hoogte en volg Diana
13 September 2008 | Japan, Hiroshima
Vandaag, 9 september, om 12 over 9, vertrokken we uit Kyoto. We hebben 5 heerlijke dagen in Kyoto doorgebracht, maar het was weer tijd om te moven.
Koya-San is een bergklooster van de boedhistische Shingon-sekte, op 1000 meter hoogte in het Wakayama-ken
( Wakayama gebergte ). Dit seminarie is gesticht in het jaar 816, door Kukai. Het gebergte zelf ligt hoger dan het klooster. Vanuit Kyoto hadden we eerst de JR trein naar Osaka en in Osaka gingen we op een particuliere trein, Nankai, naar Koya-san. Eerst op een soort metro/trein, toen weer op een andere metro/trein en vervolgens na 2 ½ uur hadden we een kabeltrein naar boven. Boven aangekomen, ging de bus naar beneden naar het plateau waar het klooster op staat. Klinkt heel ingewikkeld en dat was het ook. Maar de weg erheen was fascinerend mooi.
Om 12.30 uur checkten we in, in onze shukubo voor 2 nachten. Een shukubo is ongeveer als een ryokan, maar dan speciaal horend bij een tempel. Onze tempel heet Rengejo-in. Er is twee keer per dag een dienst
( meditatie ). ’s Morgens om 6 uur en ’s avonds om half 6; een half uur voor het diner. Uiteraard ben je niet verplicht hieraan mee te doen. Vanavond hebben we meegedaan en het viel niet mee, om na zolang, weer eens in een halve lotus te zitten. Ferry was verstandig. Die ging direct al op een laag stoeltje zitten. Morgenochtend volg ik zijn voorbeeld.
Het eten dat 2x per dag wordt geserveerd is absoluut vegetarisch. We hebben wel heerlijk gegeten, vanavond. In vroeger dagen hoefde je niets te betalen als pelgrim, maar verrichtte je hand- en spandiensten voor onderdak en de maaltijden. Dat is intussen wel veranderd. Gewoon hard cash betalen. Zelfs voor een extra handdoek,(groot), moet je 200 yen betalen. We hebben geen gebruik van een wasmachine en je kunt ook geen kleding laten wassen. Dat vind ik wel heel erg jammer. Wij zijn weer toe aan het (laten )doen van een paar wassen. Zal toch moeten wachten tot Hirosjima. Vanmiddag toen we aangekomen waren, hebben we de boel verkend. Morgen gaan we echt alles bekijken.
Het is 10 september en we hebben 2 prachtige tempels bekeken, 1 vermiljoen met witte, “giga” pagode, een begraafplaats met tweehonderdduizend tombes, tussen honderden jaren oude cipressen ( de oudste tombe is uit het jaar 857 ). De weg tussen de tombes is bijna 2 km. lang. En we hebben het mausoleum van de Tokugawa's gezien; de shõgun en z’n familie. De bouw heeft 20 jaar geduurd. Het mausoleum was klaar in 1663. Koya-san; een plaats om niet te vergeten.
Het is vandaag donderdag 11 september. We zijn vanaf vanmiddag half 2, in Hiroshima. Ons hotel staat op een mooie plek, aan een van de twee rivieren die Hiroshima doorkruisen, op weg naar zee. Volgens het boekje is Hiroshima niet speciaal, maar voor mij wel. Ik ben zo’n sentimentele baal. Schoot vol, toen we het treinstation uitliepen. Met de geschiedenis in m'n kop en in m'n hart, kan het ook haast niet anders. We blijven 3 nachten. In de namiddag, vandaag, zijn we naar het Peace Memorial Park geweest. Daar brandt een fakkel, die pas uit mag, als alle atoomwapens de wereld uit zijn…Daar staat ook het gebouw dat een lege huls is. Wereldberoemd….Dan is er ook nog een monument van kinderen, versierd met zelf gevouwen kraanvogels. Naar het museum gaan we zaterdag.
De tijd vliegt voorbij. Het is vrijdag 12 september. Vanmorgen, vroeg, met de streetcar, de JR trein en de ferry, naar Mijajima gegaan. Eigenlijk had het vandaag stralend weer moeten zijn voor de trip, maar het was heiig en drukkend warm. Daardoor zijn de foto’s natuurlijk minder goed geslaagd. Met twee kabelliften( rope cable ) naar het hoogste punt van het eiland geweest. Had wat uitzicht betreft, een hoogtepunt moeten zijn. Maar…heiig hè. Wat absoluut een hoogtepunt was, dat waren de oesters. Voor we Hiroshima verlaten, gaan we er nog een keer voor. Verder veel toeristen op het eiland.
Vandaag ( zaterdag ) naar het herdenkingsmuseum geweest. Geen kinderen erbij. Alle volwassenen muisstil. Men liep rond als in een nachtmerrie. Daar is pas de impact, voor zover mogelijk, van de bom zichtbaar ( en voelbaar ). Ik had zo’n English audio guide. De tranen stroomden over mijn gezicht en ik was niet de enige.
Morgen vertrekken we naar Beppu, voor twee nachten. Sajonara.
Koya-San is een bergklooster van de boedhistische Shingon-sekte, op 1000 meter hoogte in het Wakayama-ken
( Wakayama gebergte ). Dit seminarie is gesticht in het jaar 816, door Kukai. Het gebergte zelf ligt hoger dan het klooster. Vanuit Kyoto hadden we eerst de JR trein naar Osaka en in Osaka gingen we op een particuliere trein, Nankai, naar Koya-san. Eerst op een soort metro/trein, toen weer op een andere metro/trein en vervolgens na 2 ½ uur hadden we een kabeltrein naar boven. Boven aangekomen, ging de bus naar beneden naar het plateau waar het klooster op staat. Klinkt heel ingewikkeld en dat was het ook. Maar de weg erheen was fascinerend mooi.
Om 12.30 uur checkten we in, in onze shukubo voor 2 nachten. Een shukubo is ongeveer als een ryokan, maar dan speciaal horend bij een tempel. Onze tempel heet Rengejo-in. Er is twee keer per dag een dienst
( meditatie ). ’s Morgens om 6 uur en ’s avonds om half 6; een half uur voor het diner. Uiteraard ben je niet verplicht hieraan mee te doen. Vanavond hebben we meegedaan en het viel niet mee, om na zolang, weer eens in een halve lotus te zitten. Ferry was verstandig. Die ging direct al op een laag stoeltje zitten. Morgenochtend volg ik zijn voorbeeld.
Het eten dat 2x per dag wordt geserveerd is absoluut vegetarisch. We hebben wel heerlijk gegeten, vanavond. In vroeger dagen hoefde je niets te betalen als pelgrim, maar verrichtte je hand- en spandiensten voor onderdak en de maaltijden. Dat is intussen wel veranderd. Gewoon hard cash betalen. Zelfs voor een extra handdoek,(groot), moet je 200 yen betalen. We hebben geen gebruik van een wasmachine en je kunt ook geen kleding laten wassen. Dat vind ik wel heel erg jammer. Wij zijn weer toe aan het (laten )doen van een paar wassen. Zal toch moeten wachten tot Hirosjima. Vanmiddag toen we aangekomen waren, hebben we de boel verkend. Morgen gaan we echt alles bekijken.
Het is 10 september en we hebben 2 prachtige tempels bekeken, 1 vermiljoen met witte, “giga” pagode, een begraafplaats met tweehonderdduizend tombes, tussen honderden jaren oude cipressen ( de oudste tombe is uit het jaar 857 ). De weg tussen de tombes is bijna 2 km. lang. En we hebben het mausoleum van de Tokugawa's gezien; de shõgun en z’n familie. De bouw heeft 20 jaar geduurd. Het mausoleum was klaar in 1663. Koya-san; een plaats om niet te vergeten.
Het is vandaag donderdag 11 september. We zijn vanaf vanmiddag half 2, in Hiroshima. Ons hotel staat op een mooie plek, aan een van de twee rivieren die Hiroshima doorkruisen, op weg naar zee. Volgens het boekje is Hiroshima niet speciaal, maar voor mij wel. Ik ben zo’n sentimentele baal. Schoot vol, toen we het treinstation uitliepen. Met de geschiedenis in m'n kop en in m'n hart, kan het ook haast niet anders. We blijven 3 nachten. In de namiddag, vandaag, zijn we naar het Peace Memorial Park geweest. Daar brandt een fakkel, die pas uit mag, als alle atoomwapens de wereld uit zijn…Daar staat ook het gebouw dat een lege huls is. Wereldberoemd….Dan is er ook nog een monument van kinderen, versierd met zelf gevouwen kraanvogels. Naar het museum gaan we zaterdag.
De tijd vliegt voorbij. Het is vrijdag 12 september. Vanmorgen, vroeg, met de streetcar, de JR trein en de ferry, naar Mijajima gegaan. Eigenlijk had het vandaag stralend weer moeten zijn voor de trip, maar het was heiig en drukkend warm. Daardoor zijn de foto’s natuurlijk minder goed geslaagd. Met twee kabelliften( rope cable ) naar het hoogste punt van het eiland geweest. Had wat uitzicht betreft, een hoogtepunt moeten zijn. Maar…heiig hè. Wat absoluut een hoogtepunt was, dat waren de oesters. Voor we Hiroshima verlaten, gaan we er nog een keer voor. Verder veel toeristen op het eiland.
Vandaag ( zaterdag ) naar het herdenkingsmuseum geweest. Geen kinderen erbij. Alle volwassenen muisstil. Men liep rond als in een nachtmerrie. Daar is pas de impact, voor zover mogelijk, van de bom zichtbaar ( en voelbaar ). Ik had zo’n English audio guide. De tranen stroomden over mijn gezicht en ik was niet de enige.
Morgen vertrekken we naar Beppu, voor twee nachten. Sajonara.
-
13 September 2008 - 13:35
Dirck:
Emotioneel zijn mag hoor. Over impact gesproken: uiteindelijk 200.000 doden en nog tot vele jaren daarna 30-40% meer kankergevallen en doodgeborenen.
Maar geniet van het heden en dat doen jullie. Trouwens wat een tempels, als atheist mis je toch een hoop.
-
14 September 2008 - 01:40
Richard Ferry:
Hoi Vrienden,
Het gaat maar door, het ene mooie plaatje na het andere, zijn jullie nog wel op déze wereld? Het lijkt me een buitengewone ervaring om op de plek te zijn waar zoveel mensen in 1 flits letterlijk in rook zijn opgegaan. Moet indrukwekkend zijn. Toen wij vorig jaar in Cambodja op de Killing Fields waren (en later in de martelkamers in Phnom Penh) vonden wij dat ook een zeer indrukwekkende ervaring, zeker als je nog restanten vindt van de slachtoffers (kleding, botjes, zelfs een tand).
Go in Peace, Richard F.
-
14 September 2008 - 09:01
Biba:
Hi,
Heftig hoor allemaal maar wel weer een blijvende herinnering voor in jullie reisrugzak. Ik heb gisteren samen met Ina een masterclass gevolgd bij Johnny Boer in Zwolle. Het was werkelijk een geweldige dag, wat een apart wereldje zeg dat horeca gebeuren op zo'n top niveau !! Vandaag hard aan het werk aan m'n portfolio, 15 oktober heb ik mijn proeve van bekwaamheid pff nog ff flink aanpoten voor die tijd ! Nou heel veel plezier, geniet en doe voorzichtig !
Ciao x Biba -
14 September 2008 - 15:18
Frank:
Wow, wat een prachtige foto's. Giga al die mooie indrukken. Genieten hoor!!!!!!!
xxx
Frank van D. -
16 September 2008 - 18:46
Nel:
Complimenten voor de mooie foto's, het is nog steeds erg leuk om jullie ervaringen te lezen. Ennne.... hoe gaat het met de arm?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
