Van de "frisse" Tokyo luchten..........
Door: Ferry en Diana
Blijf op de hoogte en volg Diana
03 September 2008 | Japan, Tokio
Van de frisse Tokyo luchten, naar de rotte eierenlucht in de Japanse Alpen.
Konnie- tsjie-wa…..Ferry en ik komen net terug van een onsen. Hotspringtub, voor degenen die geen idee hebben. Was heerlijk! Hele badcultuur, hoor. Ik ben van plan om zo vaak mogelijk in de rotte eierenlucht ( zwavel ) te liggen. De dames hadden plezier om m’n ingepakte arm (in een zwarte plastic zak, die al 15 dagen meereist ) en dat brak het ijs. Ik raakte warempel in gesprek met een mevrouw, die samen met haar man aan mountainhiking doet. Ze zijn in Europa in Zwitserland geweest. Maar ze hebben op vele plaatsen in de wereld gewandeld in de bergen. Ze vroeg hoe wij wisten van de hotsprings in Japan. Ik zei, dat net zoals zij van Europa en de rest van de wereld wist, ik van Japan wist. Heeeee, dat was an Eye opener!! Voor we naar de onsen gingen, hebben we een uurtje rondgelopen in de omgeving.
Vanmiddag om half een, kwamen we aan in onze Ryokan voor de komende twee nachten. We slapen “Japanese style “, compleet met tatami’s en futon. ( De knieval naar het westen, zijn “privé bad en toilet”.) Maar er zijn ook onsen dus. Gescheiden weliswaar, omdat de gaijin in de 16e eeuw er schande van spraken, dat mannen vrouwen samen in de tobbe gingen. ( en de sauna dan????)
De reis van Tokyo naar Tsumagoi ging voorspoedig. Hulde aan de JR treinen. De bus vanaf het station Manza-Kawanaguchi naar Tsumagoi deed er 40 minuten over; op z’n gemakkie. Wauw! Wat een vergezichten. Skigebied, ook, hè. De Olympische winterspelen waren in deze omgeving. Nog ff over de trein. SCHOON! Je gelooft je ogen niet. Zelfs het roestvrijstalen bakkie in het toilet was spotless. Ik mag van Ferry niet te fel zijn en niet te ver gaan in mijn filosofieën, maar ik wil jullie toch deze hersenspinsels niet onthouden. No offense.
Mijn theorie, waarom het zo schoon is in dit land, is omdat er door Japanners wordt schoongemaakt en onderhouden en zij dat naar eer en geweten doen. Als je nagaat hoe dat in India gaat; schoongemaakt wordt er door de onaanraakbaren. Het kastenstelsel bestaat namelijk wel degelijk nog. “Waarom zouden zij zich uit de naad werken, zonder enig uitzicht op beter?” Het ironische van de zaak is ook nog, dat er goed schoongemaakt wordt, als er schoongemaakt wordt. Had ik al verteld over het geval in Varanasi waar mijn broek van afzakte? ( deed ie dat maar, dan zou het betekenen, letterlijk, dat ik enige vetjes was kwijtgeraakt ) Wij zaten in de tuktuk en ik genoot ervan dat de straten schoon waren. Komt daar zo’n hogere kaste gast en keert een doos met witte snippers om in de goot!!!GRRRRRR!!!!! In datzelfde Varanasi kwamen wij Surinamers/ Nederlanders uit Rotterdam, van Indiase voorouders, tegen. Man, vrouw en (schoon)moeder. Ze waren er net een paar dagen en verkeerden in shock over de vuiligheid overal. Nu Nepal; elke zaak waar je in komt, is schoon en iedereen houdt z’n eigen straatje, alla Holland vroeger, schoon. Geen centje pijn. Mijn oplossing, voor de hand over hand toenemende vervuiling in de grote steden van Nederland is: Schoonmaakbedrijven weer in Nederlandse handen met Nederlands personeel dat weer trots is op het eerlijke werk dat zij doen. Is dit een utopie? Ben ik onrealistisch? Een fantast; wellicht? NEEN!!! Ik ben iemand die zich ergert aan de laissez faire houding en de smerigheid alom. Zoals onze lokalen eruit zien! Er lezen getuigen mee. I rest my case………
O ja, helemaal vergeten te vertellen, dat het logies inclusief ontbijt en diner is. We zijn nu net terug van het diner en morgen maken we een foto van onze tafel. Hopelijk is ie dan net zo mooi als vandaag. Volle tafel met een bouillonfondue en met nog 20 verschillende gerechten waarvan ik lang niet alles kende. Alles prachtig gepresenteerd. Ferry gaat straks, als de was uit de droger is, strijken en hij heeft alvast de strijkbout en de plank gehaald…..zie foto. Hij is zo lief en voorkomend, nu ik geblesseerd ben.(Weet niet wat de consequenties zijn, voor wanneer ik weer beide voorpootjes kan gebruiken.) Onze kamer is in principe voor 5 personen, dus Fer en ik gaan “het prinsenpaar op de erwt” spelen. We slapen op meer dan één futon….is zachter…..
Vandaag is het maandag 1 september en morgen vertrekken we ui tsumagoi naar Takayama in het district Gifu. Ik vroeg bij de receptie, of zij een minshuku, of ryokan in hun guide konden spotten en de man vroeg,(gelukkig)welke wij bedoelden. Die in…, of die in… Als hij dat nou niet gevraagd had, dan zaten we morgen en overmorgen zwaar in de problemen met de trein en zo meer.
Want….we hebben weer eens iets, hoor! In Nederland heb ik gepland, met medeweten en goedkeuring van Ferry, om 2 nachten in Tsumago door te brengen en een bijzonder interessante wandeling te maken tussen Tsumago en Magome. Toen wij gisterenavond naar de receptie gingen voor info over deze wandeling, bleek dat wij niet in Tsumago, district Nagano zitten, maar in Tsumagoi, district Gunma!!! ( Al die tijd heb ik gedacht, dat Tsumago en Tsumagoi dezelfde plek waren. Had gekund toch? ) Met dank aan de treinreservering in Tokyo. ( Jaaaaa, de rest is nu gecheckt en in orde bevonden.) Nu is dat op zich niet hemeltergend, maar er is ons wel een prachtwandeling door de neus geboord. Vanmorgen hebben we dus de bus genomen naar 2000 meter hoogte, om in de buurt van een krater, te wandelen. Ferry had het koud. Hij liep op Teva’s en in korte broek; gek hè? Was ook leuk en mooi…maar ja, die wandeling….de mooie historische gebouwen….je merkt het, met m’n verstand ben ik er klaar mee, maar gevoelsmatig duurt het bij mij toch altijd wat langer.
Het is een lange reisdag geweest vandaag. Niet één foto gemaakt. Om 9.35 uur namen we de shuttle bus naar beneden, naar hotel Prince, want daar stopte de bus naar de trein in Manza-kawanaguchi, die om 10.47 uur vertrok. Om 18.20 uur stapten we uit de trein in Takayama. Overgestapt in Takasaki, station Tokyo en Nagoya. De langzaamste trein was die tussen Nagoya en Takayama en de snelste die tussen Tokyo en Nagoya. Wat een trein!!! Wanneer we vertrekken uit Japan hebben we in alle soorten gezeten. Zelfs de boemeltjes komen aan de beurt. Onze Ryokan maakt geen knieval naar het westen. Wc op de gang, douches beneden en zorgen dat je zonder zeepresten de onsen instapt. Ze spreken 3 woorden Engels, om over hun Nederlands maar te zwijgen. Maar koken dat ze doen!!We hebben vanavond o.a. Hida biefstuk gehad. Nog geen Kobe niveau, maar het scheelt niet veel. Fer en ik hebben afgesproken om, in de toekomst, vaker een maand door Japan te reizen. Je maakt veel mee op deze manier.
Vandaag Hida Takayama “gedaan”.We hadden pech, geen blauwe luchten en zelfs af en toe een zeik-regen. Toch hebben we ons een aardig beeld kunnen vormen, van het stadje dat “hoge berg” betekent en ook wel “klein Kyoto”wordt genoemd. Vóór negenen vanmorgen, liepen we al op een kleine boerenmarkt. Daarna gingen we de Higashiyama walking course lopen. Dan deed je alle tempels en andere bezienswaardigheden. Zoals bij ons gebruikelijk, hebben we hem wel gelopen, maar dan criss-cross, met uitstapjes naar dingen die niet op de map stonden. Alleraardigst stadje, met Japanners die veel gemakkelijker te benaderen zijn, dan in Tokyo. Sterker nog, er werd af en toe contact met ons gezocht. Want, de Indiërs zijn open, nieuwsgierig, en maken gemakkelijk contact. De Japanners zijn stijf, afwachtend en erg bevreesd om opdringerig te zijn. Elk volk z’n aard.Voor nu….sajonara……..
Konnie- tsjie-wa…..Ferry en ik komen net terug van een onsen. Hotspringtub, voor degenen die geen idee hebben. Was heerlijk! Hele badcultuur, hoor. Ik ben van plan om zo vaak mogelijk in de rotte eierenlucht ( zwavel ) te liggen. De dames hadden plezier om m’n ingepakte arm (in een zwarte plastic zak, die al 15 dagen meereist ) en dat brak het ijs. Ik raakte warempel in gesprek met een mevrouw, die samen met haar man aan mountainhiking doet. Ze zijn in Europa in Zwitserland geweest. Maar ze hebben op vele plaatsen in de wereld gewandeld in de bergen. Ze vroeg hoe wij wisten van de hotsprings in Japan. Ik zei, dat net zoals zij van Europa en de rest van de wereld wist, ik van Japan wist. Heeeee, dat was an Eye opener!! Voor we naar de onsen gingen, hebben we een uurtje rondgelopen in de omgeving.
Vanmiddag om half een, kwamen we aan in onze Ryokan voor de komende twee nachten. We slapen “Japanese style “, compleet met tatami’s en futon. ( De knieval naar het westen, zijn “privé bad en toilet”.) Maar er zijn ook onsen dus. Gescheiden weliswaar, omdat de gaijin in de 16e eeuw er schande van spraken, dat mannen vrouwen samen in de tobbe gingen. ( en de sauna dan????)
De reis van Tokyo naar Tsumagoi ging voorspoedig. Hulde aan de JR treinen. De bus vanaf het station Manza-Kawanaguchi naar Tsumagoi deed er 40 minuten over; op z’n gemakkie. Wauw! Wat een vergezichten. Skigebied, ook, hè. De Olympische winterspelen waren in deze omgeving. Nog ff over de trein. SCHOON! Je gelooft je ogen niet. Zelfs het roestvrijstalen bakkie in het toilet was spotless. Ik mag van Ferry niet te fel zijn en niet te ver gaan in mijn filosofieën, maar ik wil jullie toch deze hersenspinsels niet onthouden. No offense.
Mijn theorie, waarom het zo schoon is in dit land, is omdat er door Japanners wordt schoongemaakt en onderhouden en zij dat naar eer en geweten doen. Als je nagaat hoe dat in India gaat; schoongemaakt wordt er door de onaanraakbaren. Het kastenstelsel bestaat namelijk wel degelijk nog. “Waarom zouden zij zich uit de naad werken, zonder enig uitzicht op beter?” Het ironische van de zaak is ook nog, dat er goed schoongemaakt wordt, als er schoongemaakt wordt. Had ik al verteld over het geval in Varanasi waar mijn broek van afzakte? ( deed ie dat maar, dan zou het betekenen, letterlijk, dat ik enige vetjes was kwijtgeraakt ) Wij zaten in de tuktuk en ik genoot ervan dat de straten schoon waren. Komt daar zo’n hogere kaste gast en keert een doos met witte snippers om in de goot!!!GRRRRRR!!!!! In datzelfde Varanasi kwamen wij Surinamers/ Nederlanders uit Rotterdam, van Indiase voorouders, tegen. Man, vrouw en (schoon)moeder. Ze waren er net een paar dagen en verkeerden in shock over de vuiligheid overal. Nu Nepal; elke zaak waar je in komt, is schoon en iedereen houdt z’n eigen straatje, alla Holland vroeger, schoon. Geen centje pijn. Mijn oplossing, voor de hand over hand toenemende vervuiling in de grote steden van Nederland is: Schoonmaakbedrijven weer in Nederlandse handen met Nederlands personeel dat weer trots is op het eerlijke werk dat zij doen. Is dit een utopie? Ben ik onrealistisch? Een fantast; wellicht? NEEN!!! Ik ben iemand die zich ergert aan de laissez faire houding en de smerigheid alom. Zoals onze lokalen eruit zien! Er lezen getuigen mee. I rest my case………
O ja, helemaal vergeten te vertellen, dat het logies inclusief ontbijt en diner is. We zijn nu net terug van het diner en morgen maken we een foto van onze tafel. Hopelijk is ie dan net zo mooi als vandaag. Volle tafel met een bouillonfondue en met nog 20 verschillende gerechten waarvan ik lang niet alles kende. Alles prachtig gepresenteerd. Ferry gaat straks, als de was uit de droger is, strijken en hij heeft alvast de strijkbout en de plank gehaald…..zie foto. Hij is zo lief en voorkomend, nu ik geblesseerd ben.(Weet niet wat de consequenties zijn, voor wanneer ik weer beide voorpootjes kan gebruiken.) Onze kamer is in principe voor 5 personen, dus Fer en ik gaan “het prinsenpaar op de erwt” spelen. We slapen op meer dan één futon….is zachter…..
Vandaag is het maandag 1 september en morgen vertrekken we ui tsumagoi naar Takayama in het district Gifu. Ik vroeg bij de receptie, of zij een minshuku, of ryokan in hun guide konden spotten en de man vroeg,(gelukkig)welke wij bedoelden. Die in…, of die in… Als hij dat nou niet gevraagd had, dan zaten we morgen en overmorgen zwaar in de problemen met de trein en zo meer.
Want….we hebben weer eens iets, hoor! In Nederland heb ik gepland, met medeweten en goedkeuring van Ferry, om 2 nachten in Tsumago door te brengen en een bijzonder interessante wandeling te maken tussen Tsumago en Magome. Toen wij gisterenavond naar de receptie gingen voor info over deze wandeling, bleek dat wij niet in Tsumago, district Nagano zitten, maar in Tsumagoi, district Gunma!!! ( Al die tijd heb ik gedacht, dat Tsumago en Tsumagoi dezelfde plek waren. Had gekund toch? ) Met dank aan de treinreservering in Tokyo. ( Jaaaaa, de rest is nu gecheckt en in orde bevonden.) Nu is dat op zich niet hemeltergend, maar er is ons wel een prachtwandeling door de neus geboord. Vanmorgen hebben we dus de bus genomen naar 2000 meter hoogte, om in de buurt van een krater, te wandelen. Ferry had het koud. Hij liep op Teva’s en in korte broek; gek hè? Was ook leuk en mooi…maar ja, die wandeling….de mooie historische gebouwen….je merkt het, met m’n verstand ben ik er klaar mee, maar gevoelsmatig duurt het bij mij toch altijd wat langer.
Het is een lange reisdag geweest vandaag. Niet één foto gemaakt. Om 9.35 uur namen we de shuttle bus naar beneden, naar hotel Prince, want daar stopte de bus naar de trein in Manza-kawanaguchi, die om 10.47 uur vertrok. Om 18.20 uur stapten we uit de trein in Takayama. Overgestapt in Takasaki, station Tokyo en Nagoya. De langzaamste trein was die tussen Nagoya en Takayama en de snelste die tussen Tokyo en Nagoya. Wat een trein!!! Wanneer we vertrekken uit Japan hebben we in alle soorten gezeten. Zelfs de boemeltjes komen aan de beurt. Onze Ryokan maakt geen knieval naar het westen. Wc op de gang, douches beneden en zorgen dat je zonder zeepresten de onsen instapt. Ze spreken 3 woorden Engels, om over hun Nederlands maar te zwijgen. Maar koken dat ze doen!!We hebben vanavond o.a. Hida biefstuk gehad. Nog geen Kobe niveau, maar het scheelt niet veel. Fer en ik hebben afgesproken om, in de toekomst, vaker een maand door Japan te reizen. Je maakt veel mee op deze manier.
Vandaag Hida Takayama “gedaan”.We hadden pech, geen blauwe luchten en zelfs af en toe een zeik-regen. Toch hebben we ons een aardig beeld kunnen vormen, van het stadje dat “hoge berg” betekent en ook wel “klein Kyoto”wordt genoemd. Vóór negenen vanmorgen, liepen we al op een kleine boerenmarkt. Daarna gingen we de Higashiyama walking course lopen. Dan deed je alle tempels en andere bezienswaardigheden. Zoals bij ons gebruikelijk, hebben we hem wel gelopen, maar dan criss-cross, met uitstapjes naar dingen die niet op de map stonden. Alleraardigst stadje, met Japanners die veel gemakkelijker te benaderen zijn, dan in Tokyo. Sterker nog, er werd af en toe contact met ons gezocht. Want, de Indiërs zijn open, nieuwsgierig, en maken gemakkelijk contact. De Japanners zijn stijf, afwachtend en erg bevreesd om opdringerig te zijn. Elk volk z’n aard.Voor nu….sajonara……..
-
03 September 2008 - 10:01
Mildred Meyer:
Dit verslag lees ik op 't werk. Net ff voor de lunchpauze. En wat zie ik......jullie diner in Tsumagoi. Watertanden is een understatement op dit moment. Ik verrek van de honger. Het verslag doet mij weer ff vertoeven in jullie wereldje waar ik uiteraard met heel veel plezier in ben. De fusie van CWI en UWV is ondertussen mijn 'dagelijkse portie ellende' geworden dus dit geestelijk tripje zorgt voor mijn gemoedsrust. Ik ben helemaal met je eens dat er wat de schoonmaak betreft, een andere filosofie geïmporteerd zal moeten worden om Nederland weer schoon te krijgen. In de omgeving waar ik woon wordt elke morgen de straat geveegd. Geloof 't of niet, aan de kant waar de vnl. winkels van immigranten staan. De andere kant moet het doen met vuil dat door de wilde, brutale zeemeeuwen verspreid wordt en door de bewoners. En wie maken er schoon, ja zeker, de nieuwkomers. Ook zij denken 'waarom zal ik 't anders doen? Ik zit toch op de laagste trede op de ladder van de maatschappij. Want zo worden onze straatschoonmakers wel behandeld.
Wat betreft je 'voorpootjes'...laat die toch gewoon nog in de gips tot na de vakantie hahahahah
Nee, hoor Fer, grappie!
Maar het is wel heel mooi je zo te zien strijken voor 't vrouwtje.
Genietse en tot de volgende keer. Groetjes uit het herfstachtige Nederland. Nu ga ik de Japanse woorden opzoeken. Knuffel, Mil -
03 September 2008 - 11:43
Greetje:
Meid, wat klinkt het allemaal fantastisch! Je collega's zitten muziekatelierliedjes te oefenen in de hal... Dat is nog eens andere koek!!
Geniet ervan, hoop dat het goed gaat met je arm, Liefs greetje Stalenhoef -
03 September 2008 - 13:06
Mildred:
Nog ff een vraagje:
'Zijn de paddestoelen echt of zijn het stenen paddestoelen?' -
03 September 2008 - 14:06
Ursula & Rob:
Als ik die verhalen van jullie lees, lijkt het alsof ik in een diepe droom verkeer. Even ben ik dan de dagelijkse sleur kwijt en wanneer ik ontwaak zie ik dat ik nog steeds middenin de shit zit, hoe goed kan een mens het hebben he.
Groetjes -
03 September 2008 - 19:23
Arie En Nel:
Beste Diana en Ferry, we volgen met veel belangstelling het vervolg van jullie reis. Jullie zijn wederom in een totaal andere wereld beland en met onze herinneringen uit India moet dit wel een verkwikking zijn om in zo'n schoon land te zijn. De foto's zien er ook weer fantastisch uit. Jammer van de verkeerde plaats waar jullie zijn aangeland, waarschijnlijk was onze Shirley daar niet mee accoord gegaan, maar ja een beetje amateurisme kan ook geen kwaad, sterker nog: het kan tot verrassingen leiden en daar hield Shirley geloof ik ook wel van. Het is fijn te horen dat je met een gipsarm ook kunt badderen tussen de Japanse dames en Fer is ook blijkbaar het strijken nog niet verleerd: hij moet er tenslotte netjes uit blijven zien. Veel plezier met het vervolg van de reis en tot schrijvens,
Arie en Nel -
04 September 2008 - 13:39
Anja:
Konichiwa samen. Heerlijk om te lezen dat jullie het zo geweldig naar jullie zin hebben in het betoverde Japan.
Ik zit er over na te denken om volgend jaar ook maar weer te gaan. Maar voor nu Sayonara
-
04 September 2008 - 14:24
Frank:
Nou ik zit te watertanden bij het zien van al het lekkere Japanse eten........en wat een prachtig land.
Héél wat anders dan het "smerige" India. Zoals je weet houd ik ook van een spotless omgeving. Afgelopen dinsdag hadden we een werkgroepvergadering ( aktiviteitenplan met onze dierbare Thea R.) in mijn nieuwe lokaal in het buitengebouw. Krijg ik de opmerking dat mijn lokaal zo walgelijk netjes en opgeruimd is.
Kan je nagaan wat hun referentiekader is!!! Ik heb maar net gedaan alsof ik het niet gehoord had.
Eigenlijk vind ik het eerste vereiste dat je werkomgeving opgeruimd en prettig is.
Hygiëne is erg belangrijk met kids en ook voor mij.
En als de schoonmakers het verdommen om wat voor reden dan ook, doe ik het wel zelf. Ik geniet elke dag van mijn opgeruimde, schoon lokaal
En dat mag iedereen lezen. (Hint!!)
Hoe wil je de kids orde, rust en regelmaat bijbrengen als het een troep is in je klas. Maar goed ik zal wel de enige op school zijn met deze obsessieve dwangneurose. Hahaha...
Leuk die foto's waar jullie samen opstaan.....ook die foto van een strijkende Ferry is historisch.
Ik kijk uit naar het volgende verslag.
gr.
Frank van D. -
06 September 2008 - 10:33
Shirley:
konnichiwa! Geweldig jullie reisverhalen en ook dat jullie heel ergens anders terecht komen dan de planning. Och, in Japan kan dat goed en wat jullie al schrijven, het leidt tot mooie ontmoetingen en nieuwe ervaringen. Geniet, geniet en geniet van al het moois dat jullie nog gaan meemaken en ontdekken. Groetjes Shirley -
07 September 2008 - 10:05
Marijke Bergshoeff:
Wat een mooie site hebben jullie! Mij man en ik genieten enorm van jullie reisverhalen.
Groetjes, Marijke B -
07 September 2008 - 15:31
Yvonne:
Hoi lieverds,
Het zijn wel twee Aziatische uitersten die jullie nu achterelkaar treffen:India en Japan! Eten ziet er heerlijk uit. Volgens mij moeten jullie de volgende keer echt alleen kleren meenemen die je niet hoeft te strijken. Ik ben juist altijd blij dat NIET te hoeven op reis...
Hoop dat de pols goed herstelt en kijk uit naar de volgende sessie.
Groetjes Yvon -
08 September 2008 - 17:32
Richard:
Diana,
Laat er nou nèt een schoonmaakploegje in Gein3 opgericht zijn om het (zwerf)vuil aan te pakken. Iets voor jou?
Grroetjes, R.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
