duizend-en-een-nacht

Dinsdag, 29 juli.
We zijn nu in Bikaner, voor een nacht. Een stad in de omgeving van Jodhpur, midden in een dorre zandvlakte met hier en daar wat lage struiken en wat hoge graspollen. De stad ligt helemaal open, alsof we weer thuis zijn in Amsterdam. In de zomer ligt Amsterdam ook altijd met open buik te kijk voor alle toeristen. Vooral nu met de noord-zuid lijn. (Had ik al verteld hoe super- goedkoop, schoon en snel de metro in Delhi is? Daar kan Amsterdam niet aan tippen.)
Waarschijnlijk is in een paar jaar tijd, Bikaner veranderd in een grote moderne stad. Ze zijn echt aan alle kanten bezig. De meeste bouwvakkers zijn hier vrouwen, dus hè! Een man schept een grote schaal vol stenen, tilt het op het hoofd van een vrouw en die mag in de blakerende zon een aantal meters met haar last lopen en het vervolgens storten op de plek waar het moet zijn. In Saree, dat wel. Dat vrouwen ook bouwvakkers zijn is op zich niks mis mee, in het kader van de vrouwenemancipatie, maar eigenlijk is het nog steeds zo in India dat je nog minder kansen hebt dan mannen, als je onder armoedige omstandigheden geboren en getogen bent.
Wat ik niet begrijp, is dat wanneer ik in een driekwart, of lange broek loop- absoluut niet strak- er vele Hindu ogen op mijn kruis gericht zijn. Maar bijna alle vrouwen lopen met een blote buik en daar wordt niet naar gekeken. Daarom heb ik een paar Kurta’s gekocht. Van die lange katoenen halfjurken, met splitten opzij. Staat hartstikke leuk en ik voel mij er comfortabeler in. Nu denken velen dat ik Hindu ben, maar als ik uitleg dat mijn wieg in Zuid-Amerika heeft gestaan, dan beginnen ze te stralen en wordt ik op anderhalf woord Spaans getrakteerd. Heel lief allemaal. Een jongeman wist Ferry vandaag te vertellen, dat hij binnenkort naar Nederland ging verhuizen. Hij had een vrouw leren kennen. Anouk heet ze. Ze is 65 jaar oud…..Hij is 18………
Op de Bazar was het leuk. Mooie, kleurige foto’s gemaakt. Rajastan is natuurlijk de provincie/staat van de felle kleuren. De vrouwen zien er prachtig uit. Soms dragen ze de sluier ook over hun gezicht. Toen we op een boerderij waren, gisteren, hoorden we dat de schoondochters dat moeten. Misschien om schoonpapa niet in de verleiding te brengen?
Gisteren en eergisteren waren we in Nawalgarh. Prachtige koopmanshuizen. Vreselijk verwaarloosd, omdat een familie zo’n huis erft en dan niet besluit wat ermee gedaan gaat worden( tegenstrijdige belangen ) en dan gebeurt er dus niets. Doodzonde, want de enkele Haveli die goed geconserveerd is, is een pracht om te zien. Vakmanschap!!! Een Haveli is uit de tijd van de bloei van de handel in deze contreien. Nawalgarh en ook Bikaner lagen op de route van de karavanen die van oost naar west trokken. Rijkdom, dus. We hebben in Nawalgarh ook een prachtig fort gezien, maar het fort van Bikaner slaat alles, tot nu toe.
Kort over de groep: Een gezin; vader, moeder, zoon van 17 en zoon van 14. Dan een echtpaar van; man 67, vrouw 61. Een echtpaar waarvan man en vrouw, 49 jaar oud zijn. Met ons erbij, een groep van 10. Alle mensen prettig. Onze reisleidster is een pittige tante van 29. Tot nu toe is het aftasten, natuurlijk. Meestal gaat het de eerste week goed, dan komen de irritaties. Als die bespreekbaar zijn en de lucht klaart, dan kan het de hele maand heel gezellig worden.
Morgen vertrekken we om half 8 naar Jaiselmer. Daar zijn we gelukkig 3 dagen, dan kunnen we gaan voor een wasje, een massage, een manicure en een pedicure en het verzenden van nieuwsbrief en foto’s. Vandaag lukte het niet met de foto’s, want geen WiFi, dus ben ik in “Word” met mijn verhaal bezig en hoop morgen te kunnen knippen en plakken.
Woensdag 30 juli.
Vandaag lang gereden. We waren pas om half 2 in Jaiselmer. Ons hotel ligt binnen het fort. We wanen ons in een sprookje uit duizend-en-een-nacht. De koeienvlaaien overal doen daar wel afbreuk aan, maar allá, dit is India, nietwaar? Morgen gaan we op pad om het fort(eigenlijk een ommuurde stad)een beetje te leren kennen. ’s Middags gaan we de Thar woestijn in, naar een oud plaatsje en gaan we de geijkte dingen doen, als kamelen berijden(ik niet!) zonsondergang bewonderen vanaf een zandduin en naar dansen kijken, terwijl we eten. Je weet wel, wat elke toerist doet. We hebben ons voorgenomen, om in elk geval vrijdag helemaal zelf te gaan neuzen.
Geen internet in het hotel, maar er is wel een internetcafé en in het voorbijgaan is mij verzekerd, door de eigenaar, dat het ons gaat lukken met de laptop. Jullie zullen het wel merken, want er zijn nu wel weer een aantal aardige foto’s te verzenden.
Wij zijn nu in het internetcafé bij een echt toffe peer. Je wilt niet geloven welke toeren hij heeft gemaakt om ervoor te zorgen, dat wij een tafeltje hoog genoeg konden hebben om de laptop op te plaatsen. Jaiselmer is bijna "zo cool" als het zuiden. Ferry heeft al vele vrienden, die 's morgens handje schudden en met eentje heeft hij al een afspraak om een biertje te drinken in Jodhpur. Straks gaan we lunchen;LICHT!!en vertrekken we naar de woestijn. Vanmorgen hebben we prachtige Jaïn tempels gezien en gisteren hebben we Tibetaans gegeten. Momo's. Zelfde als dim sum. Zij eten het met peper,. dus miste ik wel de shoyu, gemengd met mirrin en dat scherpe, hoe heet het ook alweer. Seniormoment...... Laat weten, wat je van de foto's vindt. Wij genieten iedere keer weer van jullie reacties. Keep them coming. Dag lieve allemaal tot de volgende
keer.