Het aftellen in het zuiden is begonnen......

Vanmiddag zijn we Mamalapuram binnengereden. Onderweg had Ramar een niet zo prettig bericht voor ons. Hij ging ons verlaten. Nou begrijp ik best, dat het voor hem fantastisch is, dat hij morgen al een ander koppel heeft waar hij 2 weken mee terugrijdt, maar voor ons was het een beetje teleurstellend dat hij niet degene is, die ons woensdag op het vliegtuig zet. Enfin, we zijn uitgebreid met hem gaan lunchen en hebben hem, voor Indiase begrippen, vorstelijk getipt. Hij vroeg of wij foto's van de rest van onze reis naar z'n mailadres wilden sturen, maar we hebben hem wijselijk verwezen naar de site: waar ben jij.nu.Stom is dat hè, dat een mens zich in 17 dagen zo aan een ander kan hechten.
Ferry is vanmorgen in Pondicherry nog naar Ramars hairdresser geweest om de haren boven de oren te fatsoeneren. Is goed gedaan.
Hij kreeg ook nog een nek, hoofd en rugmassage. En dat allemaal voor het bedrag van 80 rupees.
100 euro is op dit moment ruim 6700 rupees dan weet je waar ik het over heb.
Bij een tempel in Trichy kwamen we een nederlands stel tegen dat zo ontzettend negatief was over de Indiërs, dat ik maar m'n kop heb gehouden en ze genegeerd heb. Anders was er misschien ruzie van gekomen.
Ik snap niet, wat ze in India zoeken als ze er niet happy mee zijn.

Indiërs zouden alles doen voor geld, waren niet te vertrouwen; die toer dus. Terwijl Fer en ik meegemaakt hebben, among other things, dat we in Cherai Beach een half uur hebben staan kijken bij een oud baasje die ringen voor waterputten maakte. Handerarbeid! Fer heeft gefilmd en de man weigerde vriendelijk, maar beslist, het geld dat wij hem aanboden. Dat noem ik trots zijn op je werk.

In Thekkady waren we op zoek naar een Indiase broek, waar geeneen Indiër in loopt en we liepen een winkeltje binnen. Daar was een buitengewone relaxte verkoper. Ok, Ferry vond een broek leuk, maar wilde er geen 250 rupees voor betalen. We kunnen hem in die andere winkel voor 150 kopen! riepen wij. Heel kalm zei hij: Nou, dan koop je hem toch daar? En dat hebben we ook gedaan. Later liepen we langs en hij zwaaide heel vriendelijk gedag. Zouden wij gewoon mazzel met mensen hebben?
Wij doen min of meer aan drooglegging. Bijna in geen enkel restaurant kun je bier of wijn kopen. Ja, in de (relatief) dure restaurants wel, maar wij genieten meer van de restaurantjes waar je het echte Indiase eten krijgt. Dus kopen we soms een halve liter King Fisher en consumeren het op de kamer met wat nootjes. Ook lekker. Dus dik worden zal wel meevallen, hoor. Ik overdreef een beetje in het eerste verslag.
Sonja Bakker zou hier trouwens geen droog brood verdienen met haar boek. Alleen in Tamil Nadu komen we af en toe wat chubby Indiase vrouwen tegen.
In Athoor kregen we in het Lakeside house eigengebrouwen wijn. Dat was zo'n fantastische plek, zeg! Op de foto's kun je helaas geen sfeer overbrengen. Een beetje, maar niet helemaal zoals het voelt.

Op dit moment begin ik te lijden aan tempelmoeheid. De belangrijkste reden ligt in het feit dat je iedere keer je schoenen uit moet. Mijn frustratie van de Turken en Marokkanen die om de haverklap op straat kwatten zit behoorlijk diep. Ik heb in de 70er jaren regelmatig op blote voeten door Amsterdam gelopen, maar dat zou ik nu voor geen goud doen.

Gisteren waren we in Swamimalai in een super-de-luxe eco-resort. We hadden geen kamer, maar een compleet appartement! Zie foto's. Wat nog leuker was, is dat we in een soort buurthuis van een nabijgelegen village, klassieke muziek hebben beluisterd en dat er een wereldberoemde klassiek geschoolde danseres optrad. Gratis! Een keer per jaar doet ze dat in een village. Ze logeerde trouwens ook in het resort en Ariramar hoorde het via haar chauffeur. Hij was er helemaal opgewonden van. Zo trots, dat hij ons dat plezier kon doen.
Het was nog mooier dan de dansen die we in het Tropentheater hebben gezien. De foto's zijn niet zo mooi, want de ruimte was verlicht met TL-lampen en ik zat er niet zo dichtbij. Ferry mocht niet filmen. Wij waren de enige toeristen.
Als jullie Ferry de volgende keer horen, dan zijn we in het noorden.
Woensdag on half 10 a.m. gaat onze vlucht. Dag allen,