Van St Leonard naar Vitry le Francois
Door: Diana
Blijf op de hoogte en volg Diana
08 Mei 2011 | Frankrijk, Parijs
Dit is het derde verslag in 4 jaar, maar ik heb nooit uitgelegd, waarom wij begonnen zijn aan de camino.
In 1990 begonnen wij met LAWs in Nederland( als eerste het Pieterpad) en wij hadden na “tig” routes zo de smaak te pakken, dat we afspraken om na ons beider pensionering(in 2013) naar Santiago de Compostela te lopen. We hadden al veel eerder het Pelgrimspad 1 en het Pelgrimspad 2 gelopen en waren geëindigd in Visé, België. Daar vandaan sloot het pad aan op de GR 654 en dat sloot bij Vézelay weer aan op de camino.
In 2008, had ik 3 jaar BAPO dagen gespaard. Ferry ging met pre pensioen in juni 2008, we hadden veel geld opzij gelegd, want wij wilden 4 maanden gaan reizen met backpacks.
Natuurlijk moesten we oefenen met onze nieuwe rugzakken en zo kwam het dat wij besloten in de lente van 2008 te gaan lopen van Visé naar Dinant.
Het gaat te ver, om alles op te schrijven van het eerste deel van de route. Het zou een mirakel zijn, wanneer ik nog precies wist, waar, wanneer en hoe.
Wat is blijven hangen van het eerste jaar, is de verbijstering in de Belgische Ardennen. Smalle supersteile paadjes, kleddernat, want het regende en regende. Onze schoenen werden steeds zwaarder van alle aangekoekte klei. Wij droegen 16(!!!) kilo op onze rug. Verder herinner ik mij nog een gastgezin, waar wij in de kinderkamer sliepen(????). Het joch was drie en snurkte als een volwassene die een halve liter whisky gedronken had. Geen oog dichtgedaan natuurlijk. Verder, ons eindpunt in de abdij van Leffe in Dinant, dat wij het matras op de vloer hebben gelegd, omdat wij dreigden te glijden van het bed. En dat de abt geen cent wilde, maar ons verzocht wat geld te geven aan behoeftige mensen onderweg, terwijl wij vorstelijk ontvangen waren.
Deze keer, dan onze vierde route. Geen spectaculaire afstanden afgelegd, maar zo genoten van alles wat op onze weg kwam!
De aanreis dag was een beetje gecompliceerd. We waren gestopt in St Leonard en om daar te komen, was een beetje ingewikkeld. We zijn met de auto naar Vitry gereden en hebben de trein genomen naar Reims, met overstap in Epernay. In Reims moesten we bus A en dan bus Z hebben, maar de hoge heren hadden besloten de bussen een nummer te geven i. p. v. een letter. Uitzoekerij dus. Enfin, we hebben het gered en precies bij het hotel/restaurant waar we geëindigd waren, daar sliepen wij. :)
De volgende dag opgewekt begonnen aan het traject naar Trepail. Volgens ons boekje niet te vinden. We eindigden in Billy Le Grand. Daar moesten we niet zijn, dus toch maar weer op pad. Om half 7 kwamen we aan in Trepail. 3 uur later dan wij uitgerekend hadden. Enfin, we hadden onderweg een fles champagne gekocht bij een boertje en die hebben we samen met de mevrouw van het chambre d‘hote soldaat gemaakt. Lang niet slecht. De volgende dag opgewekt op pad, via Ambonay, want we verdomden het weer naar Billy Le Grand te lopen. In ons volgende onderkomen, in Condé sur Marne ontmoetten wij Arthur en Marleen, die ook de tocht der tochten lopen. De volgende dag startten we samen, maar onderweg zijn wij elkaar kwijtgeraakt. Châlons en Champagne is een grote stad en wij zijn er twee dagen gebleven. Niet omdat we moe waren, maar omdat wij het toch ook belangrijk vinden om veel mee te maken onderweg. Toen wij weer op weg gingen, was het om naar Saint Germain La Ville te lopen. Daar sliepen we in een verbouwde boerderij. Nicole, de eigenaresse, weigerde de verwarming aan te doen in de badkamer. Ze zei: “Jullie zijn Pelgrims en in de kerk is het ook koud…..!?!? Enfin, de table d’hote was uitstekend. En het bed was ook goed.
De volgende dag op weg naar St Amand sur Fion. In een klasse vakwerkhuis. Helemaal in oude staat teruggebracht door de eigenaar. Heerlijk was het om daar te zijn. Goede champagne gedronken met allerlei zoetigheden. Nu weet ik dat zoetigheden prima samengaan met champagne.
En toen onze laatste loopdag, naar Vitry, naar de auto. Meneer Mahout had goed voor onze auto gezorgd. Vitry ligt ca. 35 km van Châlon, maar het verschil tussen de twee steden is enorm. Châlons is een rijke stad. Vitry is armoedig en een beetje griezelig. Onze laatste ochtend voordat we teruggingen naar Amsterdam, hoorden we meneer Mahout opeens schreeuwen naar een zwerver in het parkje tegenover de chambre d’hote. Hij belde tegelijkertijd met de politie. Hij wilde niet zeggen wat er aan de hand was, maar wij zagen een vrouw weglopen van een man. Volgens Ferry een poging tot verkrachting. Getver!! Volgend jaar beginnen we weer in Vitry en parkeren we, hoogstwaarschijnlijk, de auto weer in de tuin van meneer Mahout.
Dit jaar reden we voor we richting Nederland vertrokken, naar een grote supermarkt voor blikken confit de Canard, flessen Ratavia(een aperitief uit de Champagnestreek) en we gingen naar ons boertje van de eerste dag voor twee dozen Champagne grand cru.
In 1990 begonnen wij met LAWs in Nederland( als eerste het Pieterpad) en wij hadden na “tig” routes zo de smaak te pakken, dat we afspraken om na ons beider pensionering(in 2013) naar Santiago de Compostela te lopen. We hadden al veel eerder het Pelgrimspad 1 en het Pelgrimspad 2 gelopen en waren geëindigd in Visé, België. Daar vandaan sloot het pad aan op de GR 654 en dat sloot bij Vézelay weer aan op de camino.
In 2008, had ik 3 jaar BAPO dagen gespaard. Ferry ging met pre pensioen in juni 2008, we hadden veel geld opzij gelegd, want wij wilden 4 maanden gaan reizen met backpacks.
Natuurlijk moesten we oefenen met onze nieuwe rugzakken en zo kwam het dat wij besloten in de lente van 2008 te gaan lopen van Visé naar Dinant.
Het gaat te ver, om alles op te schrijven van het eerste deel van de route. Het zou een mirakel zijn, wanneer ik nog precies wist, waar, wanneer en hoe.
Wat is blijven hangen van het eerste jaar, is de verbijstering in de Belgische Ardennen. Smalle supersteile paadjes, kleddernat, want het regende en regende. Onze schoenen werden steeds zwaarder van alle aangekoekte klei. Wij droegen 16(!!!) kilo op onze rug. Verder herinner ik mij nog een gastgezin, waar wij in de kinderkamer sliepen(????). Het joch was drie en snurkte als een volwassene die een halve liter whisky gedronken had. Geen oog dichtgedaan natuurlijk. Verder, ons eindpunt in de abdij van Leffe in Dinant, dat wij het matras op de vloer hebben gelegd, omdat wij dreigden te glijden van het bed. En dat de abt geen cent wilde, maar ons verzocht wat geld te geven aan behoeftige mensen onderweg, terwijl wij vorstelijk ontvangen waren.
Deze keer, dan onze vierde route. Geen spectaculaire afstanden afgelegd, maar zo genoten van alles wat op onze weg kwam!
De aanreis dag was een beetje gecompliceerd. We waren gestopt in St Leonard en om daar te komen, was een beetje ingewikkeld. We zijn met de auto naar Vitry gereden en hebben de trein genomen naar Reims, met overstap in Epernay. In Reims moesten we bus A en dan bus Z hebben, maar de hoge heren hadden besloten de bussen een nummer te geven i. p. v. een letter. Uitzoekerij dus. Enfin, we hebben het gered en precies bij het hotel/restaurant waar we geëindigd waren, daar sliepen wij. :)
De volgende dag opgewekt begonnen aan het traject naar Trepail. Volgens ons boekje niet te vinden. We eindigden in Billy Le Grand. Daar moesten we niet zijn, dus toch maar weer op pad. Om half 7 kwamen we aan in Trepail. 3 uur later dan wij uitgerekend hadden. Enfin, we hadden onderweg een fles champagne gekocht bij een boertje en die hebben we samen met de mevrouw van het chambre d‘hote soldaat gemaakt. Lang niet slecht. De volgende dag opgewekt op pad, via Ambonay, want we verdomden het weer naar Billy Le Grand te lopen. In ons volgende onderkomen, in Condé sur Marne ontmoetten wij Arthur en Marleen, die ook de tocht der tochten lopen. De volgende dag startten we samen, maar onderweg zijn wij elkaar kwijtgeraakt. Châlons en Champagne is een grote stad en wij zijn er twee dagen gebleven. Niet omdat we moe waren, maar omdat wij het toch ook belangrijk vinden om veel mee te maken onderweg. Toen wij weer op weg gingen, was het om naar Saint Germain La Ville te lopen. Daar sliepen we in een verbouwde boerderij. Nicole, de eigenaresse, weigerde de verwarming aan te doen in de badkamer. Ze zei: “Jullie zijn Pelgrims en in de kerk is het ook koud…..!?!? Enfin, de table d’hote was uitstekend. En het bed was ook goed.
De volgende dag op weg naar St Amand sur Fion. In een klasse vakwerkhuis. Helemaal in oude staat teruggebracht door de eigenaar. Heerlijk was het om daar te zijn. Goede champagne gedronken met allerlei zoetigheden. Nu weet ik dat zoetigheden prima samengaan met champagne.
En toen onze laatste loopdag, naar Vitry, naar de auto. Meneer Mahout had goed voor onze auto gezorgd. Vitry ligt ca. 35 km van Châlon, maar het verschil tussen de twee steden is enorm. Châlons is een rijke stad. Vitry is armoedig en een beetje griezelig. Onze laatste ochtend voordat we teruggingen naar Amsterdam, hoorden we meneer Mahout opeens schreeuwen naar een zwerver in het parkje tegenover de chambre d’hote. Hij belde tegelijkertijd met de politie. Hij wilde niet zeggen wat er aan de hand was, maar wij zagen een vrouw weglopen van een man. Volgens Ferry een poging tot verkrachting. Getver!! Volgend jaar beginnen we weer in Vitry en parkeren we, hoogstwaarschijnlijk, de auto weer in de tuin van meneer Mahout.
Dit jaar reden we voor we richting Nederland vertrokken, naar een grote supermarkt voor blikken confit de Canard, flessen Ratavia(een aperitief uit de Champagnestreek) en we gingen naar ons boertje van de eerste dag voor twee dozen Champagne grand cru.
-
08 Mei 2011 - 19:29
Milly:
Wederom genoten van je reisverslag. Ik blijf genieten van de prachtige foto- momenten. thnx for sharing! -
09 Mei 2011 - 06:31
Jeanne:
Wel heel erg stoer, zeg!
Mooi verslag en foto's. En dat je dat allemaal, computertechnisch, kunt. Fantatstisch. -
11 Mei 2011 - 09:25
Kacka:
mooi! :) Ik kan me voorstellen dat wij dat ook in het toekomst doen. -
11 Mei 2011 - 14:21
Linda:
Wat een prchtige foto's weer bij je verslag.! Wij gaan niet zo vaak op reis dus ik ben dubbel zo blij om met jullie te mogen meegenieten!! Keep on going!!! -
13 Mei 2011 - 20:19
Marleen Lutters:
Hallo Diana en Ferry,
Wat jammer dat we elkaar niet meer gezien hebben. Arthur had die dag hele goede voeten, waardoor hij er flink de pas in had. Vlak voor Chalons liepen we fout, maar kwamen toch aan in de binnenstad. We verwachtten jullie bij de kathedraal of de Notre Dame en Vaux of op het grote plein te treffen, maar helaas.
De volgende dag was een rustdag (met veel champagne in Epernay bij Moet et Chandon). En daarna hebben we nog twee etappes gelopen tot aan Vitry le Francois.
We kijken er met veel plezier op terug. Jullie reis is verder ook goed verlopen zo te lezen.
Wellicht tot ziens op een volgende etappe...
groeten
Arthur en Marleen -
17 Mei 2011 - 17:19
Marleen En Arthur:
Hallo Diana en Ferry,
Ik heb zojuist mijn laatste verslag geplaatst van onze reis in Frankrijk. V=
an Vitry hebben we eigenlijk alleen het plein met de kathedraal gezien en het station en dat was wel aardig
Chalons vonden wij allebei een heel prettige stad om te zijn, echt een aanrader. En ook de camping daar was prima, alleen waren de nachten wel koud.
We zijn van plan om in september het stuk van Rocroi tot Reims te lopen.
En de rest van het jaar in etappes zover mogelijk in Belgie te komen.
We zijn echt aangestoken door het pelgrimsvirus.
Jullie adresje in Vitry hoor ik graag, evenals eventuele andere aanraders op de route tussen rocroi en reims.
We hebben nog wel champagne op, maar niet meer gekocht omdat we via Laon (ook een prachtige kathedraal) naar huis zijn gereden en niet meer in het wijngebied kwamen.
Dat komt in september wel goed.
Jammergenoeg moest ik afgelopen week meteen weer vol aan de bak, ik had graag nog een weekje of wat doorgelopen.
groeten
Marleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
