Van Crozant naar Mont de Marsan

Het was de bedoeling, om van Ferry’s aantekeningen, een verslag in elkaar te wrochten, maar bij nader inzien is het leuker om zijn kleine stukjes aan jullie te laten lezen.
Op maandag 26 augustus vertrokken we met de trein naar Parijs, om daar over te stappen op de trein naar Chateauroux.
Daar werden we opgehaald door Renaat.
Wij sliepen bij hem en met ons nog vele anderen.
Hij heeft heerlijk voor ons gekookt en de volgende dag, na een ontbijtje, bracht hij ons naar Crozant, waar onze weg zich vervolgde.

Dinsdag 27 augustus naar Saint-Germain-Beaupre. Bergje af naar Sedelle en verder over B weggetjes naar ons einddoel.
We slapen bij Mr and mrs Johnson. Inderdaad: Engelsen.
Eten erg Engels….en een verrukkelijk toetje.

Woensdag 28 augustus. We gingen naar La Souterraine, hebben onze zakken gestald bij de Engelsen (!) waar we sliepen, namen een taxi naarSaint-Priest-la-Feuilleton en liepen vervolgens terug naar La Souterraine. De volgende morgen weer een taxiritje en toen hebben we onze weg vervolgd.
Daar aan tafel bij de Engelsen zaten we met 4 andere pelgrims. Een bejaard Waals stel, Denis en Imke.
Bij ons op de kamer sliep Denis. Het eten was trouwens hier heel on-Engels..

Donderdag 29 augustus. Gelopen naar Benevent L’Abbaye. Heuveltje op, heuveltje af met mooi weer.
Sliepen weer bij Engelsen.
Twee andere pelgrims, Gerwin, ook lopend en Jack op de fiets.
We hadden een tuinkamer, hebben een biertje met Jack gedronken en met Gerwin weer zo’n typisch Engelse maaltijd genuttigd.

Vrijdag 30 augustus gingen we naar Chatelus-le-Marcheix. Het is intussen heel warm geworden. In Chatelus was het 40 graden.
De weg was berg op, berg af, heuvel op en heuvel af. Pittig.
We hadden een reservering in Chatelus, gemaakt door de VVV in Abbaye. Bij aankomst bleek, dat we 3 km terug moesten lopen!! Dus niet. Geannuleerd en de VVV vond voor ons een ander adresje, bij….de dochter van de Engelse in Abbaye!
Diana moppert dat de Engelsen misbruik maken van de pelgrims, door ze veel te veel te laten betalen
Op dit adres besluiten we, eenmaal terug in Nederland, de speciale handdoeken in het oude lappenmandje te deponeren en echte handdoekjes te kopen bij Hema of Zeeman.
Zelf gekookt uit de kast. Heerlijk gegeten!!

Zaterdag 31 augustus. Ons doel een hotel bij Pont du Dognon.
Normale prijs, 70 euro, voor een goed bed, balkon met zicht op de brug, eten, overvloedig en een prima ontbijtje. Het waren dan ook geen Engelsen zei mijn vrouw.

Zondag 1 september. We gaan gestaag. Nu lopen we naar een Middeleeuws stadje; St. Leonard de Noblet. Pittige klimmetjes door het bos, waar we een bijzonder St Jacques allegaartje troffen. Kitsch op kitsch op kitsch. Maar tegelijkertijd zo hartverwarmend!
Er was feest in de stad. Het koeienfeest. Heel sneaky bij een groep gaan staan en heerlijke hapjes en champagne gehad.
Daarna bij de kiosk een verrukkelijk hamburgertje van Limousinevlees gegeten.

Maandag 2 september: Naar Limoges. Voor het eerst meer dan 20 km.Eerst afgedaald naar de rivier en toen heel lang een vals klimmetje door bos en dal.
In het boek staat: "U loopt Limoges binnen, (trottoirs!)"
Waar trottoir??
In Limoges geklommen naar de Kathedraal. We slapen bij de Franciscaner zusters, tegenover de kathedraal. Schoon, goed en goedkoop.
In een Ierse pub gegeten. Heerlijk!! Een goede biefstuk, frieten en een halfje rosé.

Dinsdag 3 september. We slapen in Aix-sur-Vienne in de Diligence, bij Bernard. Het is buiten 41 graden. Toch heel verstandig van ons om steeds vroeg te beginnen.
We hebben geluncht bij een boekhandel en in een parkje aan het water een beetje gehangen.
Bernard had niet onaardig gekookt.
Alweer geen wifi..Diana’s ding. In Limoges moesten we de hele stad door om eruit te geraken. Mooi en schoon! Hebben van alles ingeslagen bij de boulangerie. We drinken nog een Petit café en een chocola op de Place de la Republique en dan pas lopen we Limoges uit.

Woensdag 4 september.
We gaan naar Les Cars. ( Miles) Het wordt weer heet, dus starten we om half 8. Een lekkere wandeling langs drie niet molens. Lavignac, Flavignac (echt!) en St Martin. We nemen in Flavignac een lange pauze, om niet te vroeg te zijn in de Wagens.
We slapen bij Le Simone.

Dag 10!!! Donderdag 5 september.
Een 20 plusser. De dag van de waarheid. Als we het redden, mogen we door. We gaan naar La Coquille. Het start met een forse klim, maar het gaat goed en we zijn al snel in Bussiere-Galant en het wijkje naast het station, dat ze maar La Gare genoemd hebben.
Als we langs een tuinierende dame lopen, vragen we of misschien een tomaatje mogen. We krijgen direct 2 kg mee. Een kilo extra voor mij, 1 kilo extra voor Diana te dragen.
In Saint Pierre de Frugie, krijg ik in een Eko winkel een yoghurtje van een aardige vrouw, die gauw naar Amsterdam komt en wel door mij gegidst wil worden.
In La Coquille slapen we bij Heidi en Greg Moran. Amerikanen!!
Het is fijn in hun huis.
Voor 55 euro, slapen met echte lakens, echte handdoeken, een tuin waar je gewassen goed kan drogen en lekker klaargemaakt eten door Greg. Het is ook heel geanimeerd aan tafel.

Vandaag vrijdag 6 september lopen we naar Thivier. We hebben 10 prachtige dagen gehad, maar vannacht heeft het geonweerd en geregend.
Om half 9, als we vertrekken is het opgeknapt. Vandaag stijgen we 300 meter. Col du Grand Coderc. Het is een sombere dag. We hebben zware benen en met het hoofd is het niet beter gesteld. Een fles wijn met z’n tweeën is voor ons teveel.
Allemaal kleine gehuchtjes zonder de o zo leuke en nuttige Bar Tabacs.
We komen in een niet inspirerende Thivier in camping Repaire.
Dan hebben we dus een eindeloos steile weg naar beneden gehad, die de volgende dag weer bedwongen moet worden.
We mogen met Pelgims Harry en Kees in een hutje. Superklein!
De vorige nacht niet goed geslapen, dus kiezen we voor een individueel chaletje. Harry en Kees ook blij.
We koken en eten heerlijk! Slapen ook prima en de volgende dag zijn we weer als nieuw.

Op deze zaterdag 7 september begeven we ons naar Sorges. We hebben nog geen slaapplaats. Er zal toch wel iets zijn?
Eerst hebben we de stevige klim uit het dal en dan volgen we kris kras een route, om uit te komen op de route Napoleon.
Vrij vlak, kaarsrecht, van een dodelijke saaiheid en 10 km lang.
Dan liever klimmetjes in het bos.
In Sorges lopen we een beetje heen en weer. Er is een gite rural, maar die gaat pas om 16.00 uur open.
Dan wordt Diana op het plein aangesproken door een vrouw; of wij een slaapplaats zoeken.
JAAAA!!!! Blijkt Dominique te zijn. Hospitalier in de gite. Wij mogen er eerder in. Zij kookt voor ons. Er is een wasmachine en een droger die het niet doet, maar de kleren kunnen op een rek.
Er kunnen 8 pelgrims in de gite, maar wij zijn er en Dominique is er.
Kosten 20 euro.
We zijn op de helft!!!

wordt vervolgd