Bolo do Caco

Deeg, gevormd tot een plat broodje en vervolgens gebakken op een hete plaat. Is de bolo klaar, dan wordt ie half opengesneden, verder opengetrokken en gevuld met wat je maar wilt.
Wat ik lekker vond, was kip-mayonaise, of tonijnmayonaise.
Een bijzondere variant is; deeg, ham, kaas, of chorizo erop, opgevouwen en daarna gebakken op de plaat. Aan beide kanten uiteraard.
Gesmuld hebben we! Elke dag een voor de lunch, want vullen doet ie.

Madeira waren we niet op voorbereid. Onafhankelijk van elkaar hadden we een beeld gevormd van een lieflijk eiland, vol bloemen. Bovenin de levada's die je kon volgen naar beneden. Sommige een beetje eng, vanwege de hoogte en steilheid. Maar alles vooral lieflijk....
FOUT
Madeira is ruig. Er bloeit van alles, zelfs in de winter, de temperatuur is aangenaam en het zonnetje schijnt. Van de elf dagen hebben we een keer de regen gehoord vanuit ons bed.
En een keer in Jardim do Mar zijn we in de regen naar het restaurant gegaan in de avond en hebben we de zee tekeer zien gaan vanaf onze eettafel.. Het was een stevige bries.
Van de vis, schelp- en schaaldieren klopt het helemaal. Ik heb maar 1x een lange spies met verrukkelijke stukken bief gegeten en dat was pas op de laatste avond in Funchal. Ferry heeft helemaal geen vlees gegeten.
Ik moest gewoon het vlees proberen, want de koeien lopen hier overal op de hellingen rond, waar het mogelijk is, dan hè! Ze zijn niet volgevreten en zien er gezond uit. Nergens stallen gezien, of geroken.
En we zijn overal geweest.
Op Madeira moet je geen culinaire hoogstandjes verwachten in het westen en noorden. De vis is goed gebakken en alle groente wordt sufgekookt. Goede broccoli, mooie spruiten, wortelen....kortom, groen wordt grijs en oranje is oranje, zonder beet.
Maar.....in Machico en Funchal hebben we heerlijk gegeten. Zowel de groente als de vis en ander lekkers uit zee.

Nu volgt Ferry's gedeelte. Hij heeft per dag een verslagje gemaakt.

Dag 1 Donderdag 24 december
Om 3 uur op, om 4 uur met de taxi naar Schiphol, om 7 uur vliegen.
Aankomst om 11 uur.
Zwarte FIAT 500 L opgepikt en met mooi weer op weg naar Quinta das Vinhas in Estreito da Calheta.
Uitgepakt in een ruime kamer met uitzicht op zee.
En meteen begonnen aan onze eerste wandeling in en om Estreito.
9 km klimmen en dalen langs soms uitbundig bloeiende liefhebberstuinen.
Vervolgens een hapje gaan eten in Jardim do Mar. Aardige vispaté en licht vissoepje vooraf, kabeljauw en een dik gesausde tonijnsteak als hoofdgerecht met als bijspijs sufgekookte groenten.
Daarna ff gaan rusten voor de kerstnachtmis van middernacht.
Maar dat hebben we niet gehaald.

Dag 2 Vrijdag 25 december
Na het uitgebreide ontbijt nog even kijken in Jardim do Mar.
Auto bij de zee gezet, langs de boulevard gelopen en na wat hoge trappen teruggelopen door het dorp. Espresso gepakt en tunasandwiches ingeslagen.
Vervolgens via duizend bochten en 100 tunnels naar Ponta da Pargo, de meest westelijke punt van Madeira.
Vuurtoren bekeken en naar het beginpunt van onze wandeling gereden. 10 km vanuit Pedegral.
Over een klinkerweg 200 m omhoog en daarna 5 km langs de Levada Nova. Vervolgens via bergen en dalen evenwijdig aan zee terug naar het beginpunt.
's Avonds in de Quinta gegeten. Stukjes gemarineerd varkensvlees als niet als zodanig herkenbare tapas. Een dikkige groentesoep als 2e gang en hompige stukken geitenvlees als hoofdgerecht. En weer suffe groentes. Hoogtepunt was het frisse lemondesert. Een boerse maaltijd met een uitstekende rode wijn in een gezellig internationaal gezelschap. (NL, DU, GB).
Daarna nog met de Hollanders nagebabbeld met een glaasje madeira bij de open haard.

Dag 3 Zaterdag 26 december
Naar de Noordelijke punt van het eiland: Porto Moniz. Een klein plaatsje aan een vulkanisch ruige kust.
Maar eerst een wandeling langs de Levada da Ribeira da Janeila. Wat er aanvankelijk als een breed wandelpad, met joggers, uitzag werd een steeds ruiger en enger pad. Met verraderlijke struikelstenen, omgevallen bomen en weggezakte omheiningen langs peilloze dieptes. 6 km heen tot de ingang van de eerste tunnel en daarna weer terug.
Een Bolo do Caco gegeten bij de lokale Zuid-Afrikaanse lunchroom.
Vervolgens met de auto langs Fanal naar het mistige Paul da Serra.
Vanuit de mist afgedaald naar Estreito da Calheta.
Gedineerd in hotel Jardim do Mar aan een zwarte onstuimige zee.
Venusschelpjes, geblakerde grouper en een smakelijke zwaardvissteak met garnaaltjes.
Lekker halfje wit erbij.
NB:
Ferry mocht van mij niet vertellen, dat ik gestruikeld ben en gevallen. Niet de diepte in, maar met mijn scheenbeen op de opstaande rand van de levada. Ik durfde niet te kijken, want er zat een deuk in mijn been. Elk moment verwachtte ik, dat het bloed stroperig langs mijn been zou druipen. Maar gelukkig had ik mijn dikke winterbroek aan. Nu heb ik nog een deukje, want het bot heeft natuurlijk een flinke klap gehad. Voor de rest is mijn onderbeen bont en blauw. Eind goed, al goed, want ik had ook in de diepte kunnen liggen.

Dag 4 Zondag 27 december
De levada's van Rabacal.
We hebben ze allemaal gezien, per ongeluk.
We rijden naar de bergkam van Rabacal op 1300 meter.
Denken we.
In werkelijkheid zitten we op de helft, maar dat weten we dan nog niet.
We zien een bordje van de 25 watervallen en we gaan welgemoed op weg voor een tochtje van 3,5 km heen en terug. Denken we.
Na 1,5 uur komen we op een richel van 20 cm breed, die Diana kontsgewijs neemt. Een forellenvissertje vertelt ons dat we verkeerd zitten. 500 meter omhoog terug, door een tunnel van 700 meter en daarna een uur naar de 25 watervallen en terug.
Daarna met de bus naar de P op de eerder beoogde bergkam van Rabacal, waar onze auto niet stond.
Maar we mochten meerijden met een paar jonge Duitsers.
's Avonds in Calheta gegeten: broodsoep, sardines, kreeft, tong en pannacotta en een Madeireise rum van het huis. Lekker! Maar wel 22% BTW.

Dag 5 Maandag 28 december
Van Zuid naar Noordkust
Het was de bedoeling om naar de pas van Encumeada te rijden. En daar in de buurt 2 wandelinkjes te doen.
Maar de pas was afgesloten.
Toen maar via Ribeira de Janela, langs de ruige zonnige kust door wat kustplaatsjes naar het beschaduwde Arco de Sao Jorge, onze volgende slaapplaats.
Een huisje met open haard in een grote vochtige botanische tuin.
Om 3 uur nog even voor de show een stukje klippad gedaan. Maar veel te glad, te hoog, te laag en te laat.
De Madeira-proeverij niet gevonden om vervolgens in het plaatselijke restaurant de beste maaltijd tot nu toe te nuttigen.
Waarover wij verder niet zullen uitweiden.

Dag 6 Dinsdag 29 december
Langs de kust terug naar Sao Vicente en daarna landinwaarts het gebergte in naar de Encumeadapas, die gisteren vanuit Paul da Serra niet te bereiken was. Daar de wonderschone wandeling richting Curral des Freiras gemaakt. Met uitzicht op de Pico Ruivo. Lekker in het zonnetje in T-shirt.
Op de terugweg Boodschappen in Sao Vicente gedaan.
'S Avonds de leftovers van gisteren verrijkt en lekker thuis gegeten. Als starter: Gouda Queijo de Vaca Curiado Fatiado en Presunto Fatiado. Als 2e gang rijst met zeevruchten en als hoofdgerecht een heerlijke ratatouille met malse biefstuk en patat. Als dessert Iogurta Morango. Alles ruim besprenkeld met een verrukkelijke rode Esteva Douro.
Afgesloten met een Nescafé Classico Descafeinado.

Dag 7 Woensdag 30 december
Van de Noordkust naar de Oostkust.
Eerst even de was ophalen. Daarna naar de policia in Santana om aangifte te doen van diefstal van de gouden ketting met Santiagoschelp uit de gesloten koffer op de kamer.
Vervolgens naar het vliegveld om te bekijken of we de auto een dag langer kunnen huren. Maar daar willen we geen € 100,- voor betalen. Dus niet.
Dan maar een wandeling tegen heug en meug naar Ponta Sao Lourenco, het schiereiland aan de oostkant van Madeira. Bergje op en bergje af met honderden dagjesmensen, waarvan enkelen dit niet zouden moeten willen doen.
Voor 't eerst op de kerstmarkt een dubbele poncha's gedronken en daarna nog Madeira geproefd. En een fles Portugese spumanti gekocht voor morgen.
's Avonds heerlijk aan zee gegeten: warme groene salade, vissoep, zwaardvis en gefrituurde makreeltjes.

Dag 8 Donderdag 31 december
Eerst de koffers afzetten bij hotel do Centro om vervolgens de auto terug te brengen naar Hertz in het Grote Hotels Kwartier van Funchal.
Terug in meerijdtaxi voor 2 € pp naar Do Centro /Windsor.
Even rondgelopen in de oude wijk en een reservering gemaakt in een Fadorestaurant.
's Avonds lekker gegeten: garnalencocktail, iets lekkers, citroensorbet, zwaardvis en warm cocoladetaartje met ijs toe. Onder hartstochtelijke Fadoklanken van de bazin & family.
Om 11 uur richting haven voor het wat tegenvallende vuurwerk.
Om 2 uur in bed.
NB:
Ik ben het niet eens met Ferry over het tegenvallende vuurwerk. Hij vergelijkt het met het vuurwerk in Vancouver in 2010, maar toen zaten we er zowat bovenop. Dit was op afstand. Wel zo veilig. Nergens in de steden en dorpen wordt wild vuurwerk afgestoken. Heel gedisciplineerd.

Dag 9 Vrijdag 1 januari.
Na het ontbijt naar Hertz om opheldering te vragen over een geblokkeerd bedrag van € 102,-
Daar brak een rondrit gemaakt met een rode dubbeldekker.
's middags bijgeslapen.
's Avonds weer op tijd naar bed.

Dag 10 Zaterdag 2 januari
Met de bus naar Monte.
Langs het kabelbaanstation naar het begin van de Bom Successo Levada gelopen.
Het is begrijpelijk waarom je veel succes wordt toegewenst als je drie uur later bemodderd en met knikkende knieën een biertje drinkt.
's Avonds gegeten bij de aanbevolen Embaixador Madeirense: tomaten- en koolsoep, zwaardvis en tonijn. Voor € 30,- met wijn, koffie en glaasje Madeira.
Maar langzame bediening door opera meezingende eigenaar en de jonge versie van Bianca Castafiore.

Dag 11 Zondag 3 januari
Naar de schitterende botanische tuin met de bus.
Daar lekker rondgehangen. Gisteren zijn we er vlak bij de grote brug dicht onder langsgelopen.
2 minuten met de bus naar het cafeetje, waar we gestopt zijn.
Terug naar Funchal en nog even light geshopt in het centrum en een
tafel gereserveerd bij Combatentes bij de Jardim Municipale.
Heerlijk gegeten!

Madeira was fantastisch!!
We gaan niet nog eens, want zo groot is het eiland niet en we hebben echt alle hoeken gezien en beleefd.

Geen zware criminaliteit, weinig rokers, de jeugd al helemaal niet, geen drugs. Wel hier en daar een dronkenlap in Funchal.
Vredig eiland met aardige, behulpzame mensen.
Niet onbelangrijk, bijna iedereen spreekt Engels.

atenciosamente