Santiago voor de tweede keer

Zondag hebben we de toerist uitgehangen.
In de morgen hebben we de bus vanaf Finisterre genomen naar Cee.
Daar was een grote markt.
Toch nog iets gescoord.
Een speciaal 'deksel' om de tortilla español te keren.
We hadden de keus uit een lichte, metalen en een van aardewerk; zwaar!
Gekozen voor de mooie, zware. Hmmmm....!
Na de lunch, een taxi genomen naar de waterval van Ezaro.
Prachtig!
We hoorden erover van een Italiaanse familie, die de Camino Inglès hadden gelopen. We logeerden in dezelfde hostal in Negreira.
Ca. 10 minuten rijden met de taxi heen en 10 minuten terug.
Lopend zou het anderhalf uur heen en anderhalf uur terug duren, om niet te spreken over het beklimmen van de berg Pido.
Nee, dat zagen we niet meer zitten.
De rest van de dag en avond in ledigheid doorgebracht.

We zijn in Santiago en de beleving is totaal anders dan toen we de eerste keer aankwamen.
Het weer bv is 180 graden om.
Het heerlijke zonnetje van onze Camino Finisterre hebben we meegenomen. Het is hier zelfs warmer, dan daar.
Op de landtong woei namelijk toch wel een straf windje.
We zitten uit te buiken van onze gratis lunch bij de Parador, speciaal voor de eerste 10 peregrinos.
Een erg leuk 'tafelgesprekje' met een Duitser en een Amerikaan gehad.
Veel gelachen.
Daarna op een bankje gezeten bij de Porta do Camino, om naar binnenlopende pelgrims te 'kijken'.
Nog leuker dan op een terrasje naar voorbijgangers loeren.
Wat een verschillen tussen de pelgrims zeg! De houding, energie, gelaatsuitdrukking...
Grote zakken, dagrugzakjes....
We hebben een koperkleurige schelp gekocht voor op het huis.

Onze laatste nacht in Santiago, maar ook de laatste nacht in Spanje.
Na morgen weer over tot de orde van de dag, maar wel een schat aan ervaringen rijker!