Myrtles plantation, just outside of Francisville - Reisverslag uit Hardwood, Verenigde Staten van Diana de Jongh - Vries - WaarBenJij.nu Myrtles plantation, just outside of Francisville - Reisverslag uit Hardwood, Verenigde Staten van Diana de Jongh - Vries - WaarBenJij.nu

Myrtles plantation, just outside of Francisville

Door: Dina

Blijf op de hoogte en volg Diana

09 Juli 2013 | Verenigde Staten, Hardwood

In de Atchafalaya gingen er ook nog anderen mee. Een Noorse familie; pa, ma, twee dochters en twee zoons. De jongste een jaar of 5, de oudste een jaar of 15. Allen rossig. Toch hebben we ze in de open raceboot laten gaan...wij ouderen hadden behoefte aan een dak boven ons hoofd. Bij ons in de boot, zat nog een jong stel uit Montreal.

We hebben een springende karper van formaat in de boot gehad. Zo zielig, onder het bloed.
De stuurmannen blijven net zolang rondjes draaien, totdat de karpers opspringen.
Een sport van niks, wat mij betreft. Maar mij werd niks gevraagd.

We hebben verschillende alligators gezien, van verschillend formaat.
Blijkt dat je aan de afstand van de neusknobbel tot aan de bump van de ogen kunt zien hoe groot zo'n beest is.
Je ziet vnl. de kop.
Grapje gehoord van onze skipper.
What's the difference between an alligaor and a crocodile?
You eat alligator, the crocodile eats you!
Gna, gna, gna!

Ik ga proberen, of ik wat foto's kan laten zien, want dit typen gebeurt op mijn I-Pad.

Ik heb ook veel vogels gefotografeerd. Onder andere een bange poeperd visarend op het nest.
Moeder vloog rondjes om hem aan te moedigen, maar nee, hij bleef waar die was, hoog in de boom op het nest.

De foto's van de Atchafalaya zijn gemaakt met mijn grote telelens.

Wat bloemen betreft, heb ik natuurlijk de bloeiende waterhyacinth en nog een bolletje dat heerlijk rook.
Het nest van de alligatormama werd bewaakt door her meanlooking self.

Vandaag st. Francisville gedaan.
We zijn alle historische plekjes afgegaan, ook het kerkhof. En naar de Missisippi geweest, natuurlijk.

Eindelijk crawfish gegeten in een moksie alesie. Erg lekker! Ferry had de crawfish soup. ( filled gumbo )

We zullen het nog vaker over eten hebben, want ik heb een queeste; Cornbread, niet de zoete, maar de cornbread uit de oven met gravy, die wij gegeten hebben aan een diner voor de congresleden in West Virginia.

We zitten nu op de porch in de hitte die vergelijkbaar is met de hitte van Su in de grote droge tijd.
Helaas heeft Myrtle Plantation geen zwembad en van The Best Western mochten we niet daar zwemmen. :-(

This is a haunted house. Vanmorgen een tour gehad door het huis. Een museum zeg maar, met alle moordverhalen en griezelige spook details.
We slapen in the main house, dus werden we extra gewaarschuwd voor spoken.
Ik heb beloofd dat ik zou opletten. Uh uh!

Morgen vertrekken we naar Natchez.
Dan zijn we niet meer in de staat LA, maar in Mississippi.

Have a good one...


  • 09 Juli 2013 - 23:39

    Dirck:

    Komt deze song ook niet uit die regio:
    "There's a Ghost in My House" is a song written by Brian Holland, Lamont Dozier, and Eddie Holland of Motown Records, together with R. Dean Taylor.

  • 10 Juli 2013 - 07:30

    Jeanne:

    Mooie foto's! En zo knap het een op de i-pad en het andere op de i-Phone en dit gekoppeld. De omgeving ziet er ongeveer zo uit als ik verwacht had. Na de crawfish nu de jambalaya nog, die hoort daar ook thuis. Wat een mooie reis. Veel plezier. Jeanne

  • 11 Juli 2013 - 15:23

    Linda:

    Wat schrijf je alles weer beeldend en met de foto's erbij waan ik me weer in NO, waar we 25 jaar geleden waren. Ogenschijnlijk weinig verschil, ondanks de grote waterramp. Ik volg jullie met veel plezier. Have fun! Brasa.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Hardwood

The Southern States

We zijn op dit moment in New Orleans en genieten van de relaxte sfeer, de warmte en de regen af en toe.
NO is de staat Louisiana. Te lang om iedere keer de naam op te schrijven. Vanaf nu heb ik het dus over NOLA.

We kwamen op donderdag aan om 12 uur 's nachts, 07.00 uur Nederlandse tijd.
Die dag waren we vertrokken om 11.00 uur Ned. tijd. Onze wekker ging om 07.00 uur, dus toen we aankwamen, waren we 24 uur op de been geweest. Niet fijn, I can tell you that for sure!

We kregen een kamer op de 2de verdieping. Douchen, pitten!
Het gekke is, dat we allebei vanzelf wakker werden om 8 uur in de morgen.
Voor deze keer, een karig ontbijt voor teveel geld in het hotel en de straat op.
Ons hotel staat in French Quarters. De oude buurt van de Fransen die vluchtten uit Haiti voor de opstand van de slaven.
Het is een charmante buurt, waarvan de wereldberoemde Bourbonstreet deel uitmaakt. Een straat die vanaf een uur of 3 tot leven komt met muziek, muziek en muziek. En drank, natuurlijk! OMG! wat kunnen ze zuipen!!! Om een uur of zes, beginnen de eerste plakaten braaksel te verschijnen, maar dan zijn wij alweer vertrokken naar het restaurant voor een hapje avondeten.
De muziek in deze straat, bevalt ons wel, maar de nevenverschijnselen zijn niet ons ding. Een beetje te plat.
Wel een heerlijke, pittige Bloody Mary gescoord en Ferry een Marguerita on the rocks.

Het eten is nog steeds een avontuur. Lastig, wanneer je niet weet, waar je precies de goede restaurants kunt vinden. Dat wil zeggen, niet onverschillig klaargemaakt, "want toch maar voor de toerist".

Vandaag was de lunch prima. We hebben dan ook een half uur in de rij gestaan tussen alleen maar Afro Amerikanen. Vanavond eten we in een Creools restaurant, die ons is aangeraden door een native. Ben benieuwd.

De Afro Amerikanen zijn totaal verschillend van die wij meegemaakt in 1993 in West Virginia. Die waren timide, bijna kruiperig. Deze zijn trots en zelfbewust. De vrouwen dan. De vrouwen hier bestaan uit grote borsten, smalle taille, platte buik en dikke billen. Natuurlijk lopen er ook een paar wanstaltige ertussen, maar over het algemeen....
We hebben ze zien joggen en we zijn er in ons hotel, "Maison Dupuy" een paar tegengekomen in de gym.

Het hotel is prima. Het zwembad is prima, en is gevuld met zout water!?!

Gisteren zijn we met een trolleybus gegaan. De airco was uit, alle ramen open, maar de bestuurder was zoooo traag, dat hij toegejuicht werd toen de trolley zich eindelijk in beweging zette.
Ik houd wel van de sfeer hier.

De luchtvochtigheid is vergelijkbaar met Su. ca. 85 %.
De temperatuur lager. 24 graden Celcius, ongeveer.
Waar wij allebei moeite mee hebben, is de airco in de winkels en restaurants. Veel te koud.
Helaas kan het raam van onze kamer niet open, anders zou bij ons dat ding nooit aangaan.

Morgenochtend om 10 uur halen we onze auto op bij Hertz en vertrekken naar Lafayette. De hoofdstad van LA. Cajun county. Looking forward to the cajun food.

Laters!!

Recente Reisverslagen:

12 Augustus 2013

TRINBAGO

06 Augustus 2013

Zon, zee en lekkernijen.

23 Juli 2013

etleeeente & all there is....

21 Juli 2013

The night before, on our way and in Highlands

18 Juli 2013

Great Smokey Mountains
Diana

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 204
Totaal aantal bezoekers 65572

Voorgaande reizen:

02 Januari 2023 - 03 Februari 2023

Curacao bekeken en beleefd.

30 Maart 2016 - 04 Mei 2016

VIA DE LA PLATA

24 December 2015 - 04 Januari 2016

Portugal

04 Juli 2013 - 24 Juli 2013

The Southern States

23 Mei 2013 - 23 Mei 2013

intermezzo

13 Januari 2013 - 20 Januari 2013

Een tropenkind in Lapland

19 Augustus 2012 - 17 September 2012

Op weg naar Santiago de Compostela

12 Juli 2010 - 12 Augustus 2010

Noordwest USA

08 Juli 2009 - 29 Juli 2009

Bijzonder Costa Rica

04 Juli 2008 - 30 Oktober 2008

Onze reis tussen Zuid-India en Fiji

Landen bezocht: